اصول اوليه کوهنوردي در فصل زمستان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: فصل زمستان برای کوهنوردان دارای بیشترین آمار خوادث است و استفاده از کوهستان و طبيعت زيبايش و لذت بردن از آن نياز به رعايت اصول و مقرراتي دارد که رعايت هر يک از آنها در تندرستي و سلامتي کوهنورد بسيار موثر است:

1- هرگز تنها به کوه نرويد.

2- از مسيرهاي عمومي و علامت گذاري شده حرکت نماييد.

3- به خانواده، دوستان، قرارگاهها، و پناهگاهها مسير کوه پيمايي خود را اطلاع دهيد و پس از بازگشت نيز به تمامي کساني که اطلاع داده ايد خبر بازگشت خود را اعلام نماييد.

4- صعود خود را صبح زود آغاز کنيد. هميشه طوري برنامه ريزي کنيد که وقت اضافي براي استراحت، بازگشت و حوادث پيش بيني نشده داشته باشيد.

5- وضعيت هوا را به طور دائم در نظر داشته باشيد.

6- برنامه و زمان بندي دقيقي براي کوه پيمايي تنظيم نماييد.

7- هميشه يک سوت و يک چراغ قوه به همراه داشته باشيد.

8- قبل از آغاز برنامه اطمينان حاصل نماييد که کليه امکانات لازم براي کوه پيمايي را به همراه داريد.

9- هرگز از ساک و کيف به جاي کوله پشتي استفاده نکنيد.

10- قدم ها را با مکث برداريد و در شيبهاي تند روي هر پا اندکي استراحت نماييد.

11- کفش و لباس مناسب فصل را بپوشيد و هميشه لباس اضافي نيز به همراه داشته باشيد.

12- اگر برنامه شب ماني داريد قبل از تاريک شدن هوا اقدام به برپايي چادر و کمپ نماييد.

13- هميشه يک کيف کمکهاي اوليه همراه خود داشته باشيد.

14- يک کيسه کوچک زباله در کوله پشتي خود داشته باشيد و فراموش نکنيد که کوه هميشه بايد تميز باشد تا قابل استفاده مجدد براي شما و ديگران باشد.

با يک قدم دم و با قدم ديگر بازدم را انجام دهيد ، فراموش نکنيد که تنفس را از راه بيني انجام دهيد و در شيبهاي تند با هر قدم يک دم و يک بازدم انجام دهيد

15- طول و سختي مسير صعود براساس توانايي ضعيف ترين فرد گروه انتخاب شود.

16- افراد گروه در يک برنامه کوه پيمايي بايد از آمادگي جسماني و رواني مناسب برخوردار باشند.

17- افراد گروه نبايد اختلاف سني زيادي با هم داشته باشند و تا اندازه اي يکدل و هم سليقه و هم اخلاق باشند.

18- هر گروه حداقل بايد يک مربي درجه (3) کوه پيمايي به همراه خود داشته باشد.

19- در مسيرهاي برفي، از سرخوردن بدون کنترل خودداري نماييد.

20- اگر مشکلي پيش آمد و يک نفر مصدوم در گروه به همراه داريد قبل از اتلاف وقت به طرف پايين حرکت نماييد.

کروکي ، نقشه و قطب نما يا G.P.S21- همراه داشته باشيد.
22- اندازه قدمها و گامها به اندازه عرض شانه ها برداشته شود.

23- با يک قدم دم و با قدم ديگر بازدم را انجام دهيد و تنفس را از راه بيني انجام دهيد و در شيبهاي تند با هر قدم يک دم و يک بازدم انجام دهيد.

24- هيچ وقت بدون اجازه سرپرست از تيم جدا نشويد.

25- در سربالايي ها و شيبهاي تند به صورت زيگزاک حرکت نماييد تا شيب مسير شکسته شود.

26- در سربالايي و سرازيريها با تمام کف پا راه برويد.

27- از حرکت با بغل پاها در سرازيري ها خودداري کنيد.

28- در صعود، هميشه سنگيني خود را به جلو و در فرود سنگيني خود را به عقب متمايل نماييد.

29- قبل از حرکت ابتداء تمرينات ورزشي و حرکات کششي را حتماً انجام دهيد.

30- در ابتدا حرکت هر نيم ساعت 10 دقيقه استراحت و سپس زمان حرکت زيادتر و زمان استراحت کمتر مي گردد (به ازاي هر يک ساعت حرکت 10 دقيقه استراحت نماييد)

31- در هنگام استراحت و حرکت، خوردن آب و تنقلات و شيريني جات را فراموش نکنيد.

32- بعد از توقف ، کوله پشتي و پشت خود را به طرف آفتاب قرار دهيد و بلافاصله لباس گرمکن و بادگير خود را بپوشيد.

33- در هنگام حرکت از پوشيدن لباس اضافي خودداري نماييد و هنگام توقف آنها را بپوشيد.

34- پاها را روي زمين نکشيد بلکه اندکي از زمين بلند کنيد و دستها را آزاد نگهداريد.

35- هر 125 قدم حدود 100 متر مي باشد و مسافت پيموده شده را مي توان به اين صورت محاسبه نماييد.

36- در صخره نوردي هميشه 3 نقطه از بدن بايد درگير سنگ باشد.

37- آهسته و منظم حرکت کنيد.

38- براي شروع کوه پيمايي سعي کنيد تابستان و اوايل پاييز را انتخاب کنيد.

39- از ريزش و جا به جا کردن سنگ خودداري نماييد.

40- اگر گُم شديد در فرود آمدن از کوه عجله نکنيد، با مشورت بهترين راه را پيدا کنيد.

41- مسير صعود را با سنگ چين علامت گذاري نماييد تا در زمان برگشت دچار اشتباه و گُم کردن راه نشويد.

42-زمان فرود اغلب سخت تر از صعود مي باشد، با اين محاسبه زمان و توان خود را تقسيم بندي نماييد.

با تشکر از وبلاگ هیئت کوهنوردی تکاب - انجمن پزشکی کوهستان ایران - دکتر حمید مساعدیان

بنام خدا

تلاش آخر
دو روز مانده به پایان جهان،تازه فهمید که هیچ زندگی نکرده است.تقویمش پر شده بود و تنها دو روز خط نخورده باقی مانده بود.پریشان شد و آشفته و عصبانی
نزد خدا رفت تا روزهای بیشتری از خدا بگیرد.داد زد و بد و بیراه گفت، خدا سکوت کرد.آسمان و زمین را به هم ریخت،خدا سکوت کرد.جیغ زد و جارو جنجال راه انداخت،خدا سکوت کرد.به پر وپای فرشته و انسان پیچید،خدا سکوت کرد.کفر گفت و سجاده دور انداخت،خدا سکوت کرد.
دلش گرفت و گریست و به سجاده افتاد،خدا سکوتش را شکست و گفت:عزیزم
اما یک روز دیگر هم رفت،تمام روز را به بدو بیراه و جارو جنجال از دست دادی.تنها یک روز دیگر باقیست.
بیا و لااقل این یک روز را زندگی کن.لا به لای هق هقش گفت:اما با یک روز......با یک روز چکار می توان کرد.....
خدا گفت:آن کس که لذت یک روز زیستن را تجربه کند،گویی که هزار سال زیسته است و آنکه امروزش را در نمی یابد،هزار سال هم به کارش نمی اید.و آنگاه سهم یک روز زندگی را در دستانش ریخت و گفت:حالا برو و زندگی کن.او مات و مبهوت به زندگی نگاه کرد که در گودی دستانش می درخشید.اما می ترسید که حرکت کند،می ترسید زندگی از لای انگشتانش بریزد.قدری ایستاد.......بعد با خودش گفت:وقتی فردایی ندارم،نگه داشتن این زندگی چه فایده ای دارد،بگذار این یک مشت زندگی را مصرف کنم.
آن وقت شروع به دویدن کرد.زندگی را به سر و رویش پاشید،زندگی را نوشید و زندگی را بویید و چنان به وجد آمد که دید می تواند تا ته دنیا برود،می تواند بال بزند، می تواند پا روی خورشید بگذارد.می تواند.......
او در آن یک روز آسمان خراشی بنا نکرد،زمینی را مالک نشد،مقامی بدست نیاورد اما........
اما در همان یک روز دست بر پوست درخت کشید،روی چمن خوابید،کفش دوزکی را تماشا کرد،سرش را بالا گرفت و ابر ها را دید و به آنهایی که نمی شناختندش سلام کرد.او در همان یک روز آشتی کرد و خندید و سبک شد،لذت برد و سرشار شد و بخشید،عاشق شد و عبور کرد و تمام شد.
او همان یک روز زندگی کرد اما فرشته ها در تقویم خدا نوشتند،امروز او درگذشت،
کسی که هزار سال زیسته بود!
 

                با تشکر از دوست عزیز آقای وثوقی

 دوره آموزشی "مبانی و مقدماتی پزشکی کوهستان" در تاریخ 23 و 24 آذرماه 1391 - تهران:

با تشکز از جناب آقای دکتر مساعدیان

انشالله که همیشه در پناه حق تعالی همیشه تندرست و سلامت باشند.

این برنامه دو روزه بوده و شامل 16 ساعت تدریس می باشد. مباحث مورد تدریس در این دوره بر اساس استانداردهای کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی بوده و عبارتند بودند از: بیماریهای ارتفاع، ادم ریوی، ادم مغزی، سرمازدگی، هیپوترمی، صاعقه زدگی، تغذیه کوهستان، آفتاب سوختگی، نور زدگی، .

توصیه میکنم که تمام کسانی که به هر نحوی در ارتباط با ورزش کوهنوردی فعالیت میکنند حتما در دورهای آموزشی بخصوص پزشکی حتما شرکت نمایند.

اسرار تنفس

به کوشش آقای امیر عبدالهی عضو گروه کوهنوردی تهران

بینی شما قسمتهای راست و چپ دارد که هر دو قسمت برای تنفس تان بکار میروند، اما در حقیقت دو سوراخ بینی شما متفاوتند و شما میتوانید این تفاوت را حس کنید.

حفره سمت راست بینی، نشانگر خورشید و حفره سمت چپ نشانگر ماه است. وقتی سردرد دارید، سعی کنید که حفره سمت راست بینی تان را ببندید و برای تنفس کردن تنها از حفره سمت چپ استفاده کنید. خواهید دید که بعد از پنج دقیقه سردرد شما خوب خواهد شد.
اگر احساس خستگی میکنید، برعکس اقدام فوق را عمل کنید.

حفره سمت چپ بینی تان را ببندید و تنها از حفره سمت راست بینی تان تنفس کنید. بعد از مدتی احساس میکنید که خستگی شما برطرف شده است.
حفره سمت راست بینی شما به گرمی مربوط است و لذا براحتی گرم میشود
این در حالی است که حفره سمت چپ بینی تان به سردی مربوط میباشد.
تقریباً همه خانم ها از حفره سمت چپ بینی شان تنفس میکنند، بنابراین با سرعت بیشتری خنک میشوند.
اما بیشتر پسر بچه ها با بینی سمت راستشان نفس میکشند.

آیا توجه کرده اید که وقتی از خواب برمی خیزید، کدام حفره بینی تان سریعتر تنفس میکند؟
اگر از حفره چپ تندتر تنفس میکنید، شما احساس خستگی دارید.
بنابراین حفره سمت چپ بینی تان را ببندید و برای تنفس از حفره سمت راست خود استفاده کنید، خواهید دید که بسرعت احساس شادابی میکنید.
دوست من مستمراً سردرد بدی داشت و مکرراً به دکتر مراجعه میکرد و این سردرد باعث شده بود که حتی نتواند براحتی مطالعه کند و شبها نیز چنین سردردی را حس میکرد او مکرراً قرص های مسکن میخورد اما موثر نبود.
تا اینکه تصمیم گرفت از راه تنفس، سردرد خود را بهبود ببخشد.
حفره سمت راست بینی اش را بست و سعی کرد از حفره سمت چپش تنفس کند.
او مشاهده کرد که در کمتر از یک هفته سردردش بهبود یافت لذا این تمرین را برای مدت یکماه بعد هم ادامه داد.
چنین تمرینی برای تنفس کردن و بدون استفاده از قرص های شیمیایی تجربه شده و مفید بوده است.

بخش تحقیقات گروه کوهنوردی تهران