کوهستان الهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجه
گزارش و تصاویر طبیعت ایران

چگونه بدانیم به اندازه کافی ورزش نمی کنیم؟ دستور العمل‌های ورزشی برای بچه‌های ۳ تا ۵ سال آیا عرق کردن باعث کاهش وزن و چربی سوزی می‌شود؟ علت حالت تهوع بعد از ورزش چیست؟ علت لرز کردن بدن چیست و چرا می‌لرزیم؟ چگونه بدانیم بدن مان کمبود کربوهیدرات دارد؟ اطلاعیه مهم! / خودداری از صعود به قلل مرتفع کشور به ویژه «دماوند»، «علم‌کوه» و «سبلان» در ایام تعطیل بهترین اپلیکشن های مخصوص کوهنوردان درخواست شفاف‌سازی در مورد خبر وقف کوه دماوند سلیت به جناب آقای دکتر «حمید مساعدیان» مسئول بخش جست‌وجو و نجات فدراسیون تسلیت فقدان کوه‌نورد فداکار زنده‌یاد «البرز زارعی» بررسی ساخت پد بالگرد به منظور ارتقای امداد رسانی هوایی در منطقه کوهستانی البرز مرکزی انعقاد تفاهم نامه با “بیمه سامان” / بهره‌مندی اعضای فدراسیون از شرایط ویژه انواع بیمه نامه‌ها بررسی ساخت پد بالگرد به منظور ارتقای امداد رسانی هوایی در منطقه کوهستانی البرز مرکزی آزمون‌های ورودی مربیگری درجه 3 کوه‌پیمایی تهران / تیر 1399 جلسه بررسی و مشکلات کوه‌های شمال تهران با شهرداری منطقه 1 گردهمایی اعضای منتخب ستاد اطلاع رسانی و پیشگیری از حوادث کوهستان گزارش تصویری / عملیات جستجوی هوایی جهت کوهنورد مفقود شده در منطقه علم کوه


نکات مهم در کوهنوردی در زمستان

 

نکات مهم در کوهنوردی در زمستان:
انجمن پزشکی کوهستان ایران: لازمه کوهنوردی فنی در زمستان دقت بیشتر و رعایت نکات ایمنی و همچنین تدارک مناسب است . هنگام بستن کوله خود برای یک برنامه زمستانی ( خواه فنی خواه ساده ) باید به یاد داشته باشیم هیچوقت نمی توان با قاطعیت در زمستان طول یک برنامه را پیش بینی نمود.

به همراه داشتن لوازم زیر در زمستان در کوله هر کوهنوردی در برنامه های کوتاه ایمنی او را بالا می برد:

البسه و ابزار رايج كوهنوردي
 

•فلاسک مناسب با روکش : یک نوشیدنی گرم می تواند در شرایط بد نیرو و انرژی شما را به حد چشم گیری بالا ببرد (حتي بعضي مواقع مرز بين مرگ و زندگي، يك نوشيدني گرم است). حتما فلاسک خود را داخل یک کاور فوم عایق و یا حد اقل یک جواب پشمی مناسب قرار دهید . این کار گرمای فلاسک شما را تا مدت زیادتری حفظ می کند. (بسياري به اشتباه از همراه داشتن آب جوش با اين نظر كه بعدا آب را جوش مي آورند از حمل آن خودداري مي نمايند ولي توجه داشته باشيد كه در بسياري از مواقع موقعيت مناسبي براي جوش آوردن آب نيست.)
یک وعده اضافه غذای کنسروی : مدت برنامه شما هر چه باشد یک وعده غذا بیشتر با خود به مراه ببرید. وجود یک کنسرو چندان کوله شما را سنگین نمی کند اما اگر لازم شد می تواند انرژی کافی برای فعالیت را به ما بدهد.

 
قمقه آب بزرگتر: در زمستان بدن کوهنورد بسیار بیشتر عرق می کند( هر جند این امر خیلی محسوس نیست ! ) اما نوشیدن آب کافی می تواند روند چرخش خون شما را مناسب تر نماید. به ياد داشته باشيد كه كم آبي مي تواند باعث تسهيل يخزدگي اعضا و نيز سرمازدگي عمومي بدن شود.
 

•دستکش و کلاه اضافه : اگر در طوفان مدت زیادی مجبور بودید از سنگ ها صعود کنید یا تبر یخ در دست داشته باشید کم کم دستکش شما یخ می زند. آن را قبل از اینکه دستانتان سرد شوند با جایگزین خشک تعویض کنید. می توانید دستکش یدکی را داخل لباس خود بگذارید تا با دمای بدن شما گرم شود.
 

•یک چراغ قوه مناسب : بهمراه داشتن یک چراغ قوه مناسب سبک همواره در تاریکی زود رس زمستان چاره ساز بوده است . قبل از عزیمت به کوه باتری را مورد بازبینی قرار دهید. همراه داشتن باتري اضافي هميشه اطمينان بخش خوبي است
 

•پریموس و ظرف : فلاسک شما هر چقدر خوب باشد باز ظرفیت محدودی دارد. بهمراه داشتن چراغ گاز مناسب در بیتوته های اجباری می تواند کارساز باشد. اگر از مدل های گازی استفاده می کنید با خود یک یا دو شمع بهمراه ببرید . گاز در سرما یخ می زند و حرارت شمع در زیر آن می توان به توان حرارتی آن کمک کند.
 

•یک زیر انداز با اندازه مناسب : اگر مجبور به بیتوته شدید یک زیر انداز عایق بخوبی مانع تماس بدن شما با زمین و در نتیجه حفظ دمای بدن شما می شود.
 

•قطب نما: حتی اگر نقشه مناسب از منطق ای که قصد صعود از آن دارید در دست نباشد در شرایط برف گیجه (whiteout) که مه و طوفان دید شما را به صفر کاهش داده دانستن جهت شمال می تواند راهگشا باشد.
 

•لباس گرم اضافه: هیچگاه به لباسی که حین صعود به تن دارید اکتفا نکنید. این لباس حین صعود بعلت تعریق بدن نمدار می شود و هنگام استراحت شما را سرد خواهد کرد. بهم همراه داشتن کت پر - نیم کت و یا یک دست بالاپوش پلار مناسب می تواند در زمان ایستادن و استراحت شما را به خوبی گرم کند.
 


•روکش دستکش: دستکش های پلار و پشمی در هر حال خیس می شوند. یک جفت روکش دستکش می تواند دستکش های زیری شما را مدت بیشتری گرم نگاهدارد.
 


•یک جفت جورب اضافه : در صورت خیس شدن جوراب ها می تواند شما را گرم کند و همچنین در هنگام بیتوته ( بیواک) اگر شرایط اجازه بدهد تعویض جوراب تا حد زیادی شما را گرم می کند. توجه داشته باشيد كه از پوشيدن جوراب نخي و پنبه اي (مثل جورابهاي شهري يا جورابهاي حوله اي) اكيدا پرهيز كنيد چرا كه نخ (پنبه) رطوبت ناشي از عرق پاي شما را در خود نگه مي دارد و ظرف چند ساعت در نوك پاي خود احساس سرما خواهيد كرد. در شرايط بحراني مي تواند يخزدگي انگشتان پاي شما را تسهيل نمايد.
 

•عینک مناسب: عينك شما بايد مانع از ورود اشعه مضر uv به چشم شما گردد و اين موضوع در ارتفاعات بالاتر اهميت بيشتري پيدا مي كند. چراكه ميزان اشعه با افزايش ارتفاع بصورت تصعدي زياد مي شود. همچنين عینک زمستانی در کوه باید دارای حفاظ دور چشم برای جلوگیری از نفوذ باد و بوران باشد. در شرايط بسيار سرد و كولاك بايد از عينكهايي با لنز دوجداره استفاده كنيد تا مانع از يخ زدن آن گردد.
 

•طناب انفرادی و کارابین : به هر حال کاربرد خاص خود را دارند. و اگر روزی مورد نیاز باشند و در کوله نباشد به ارزش آن پی می بریم !!
 

•نیمه یخ شکن : بسیاری از معابر کوهستانی ایران بخوصو در روزهای جمعه بعلت تردد بسیار لغزنده است . بهمراه داشتن و استفاده از آن آن بخصوص در صبحدم و غروب می تواند جلوی سر خوردن را بگیرد.
 

•باتوم راهپیمایی: وسیله سبک و کارا در برف کوبی و همچنین بیمه کننده دراز مدت سلامت زانوهای شما. آنرا هیچگاه از فهرست لوازم خود حذف نکنید. همچنين در حوادث مي تواند نقش برانكارد را نيز بازي كند
 
•سوت : برای پیام دادن به دیگران در هنگام مه و برف گیجه هیچ وسیله ای بهتر از آن اختراع نشده است . توجه کنید سوتی که بهمراه می برید از آن دسته سوت های موسوم به پیش آهنگی باشد که داخل آن مانند استوانه ای تو خالی است. مدل های دیگر سوت در سرما یخ می زند!
 

قبل از حرکت تمام زیپ ها ، بست ها و سگگک های کوله پشتی - گتر - لباس های بادگیر خود را چک کنید و از صحت عملکرد آن ها مطمئن شوید. (همراه داشتن يك سكگ اضافي براي قسمتهاي مهم كوله پشتي -مثل كمر- مي تواند شما را از دردسر زيادي نجات دهد)
 

همچنین بازبینی کفش قبل از صعود و ترمیم آسیب های احتمالی آن خالی از فایده نخواهد بود.
 

به همراه داشتن 20 تا 30 متر "نیم طناب " می تواند در مکان ای لازم حمایت مناسب را برای نفرات ضعیف تر مهیا کند. با یک کلنگ و استفاده از کارابین می توان در یک شیب تند نفرات را به سرعت حمایت نمود. ( توجه داشته باشید نقش این حمایت بیشتر جنبه روانی دارد.).
 
 
منبع: وبلاگ گروه امداد و نجات کوهستان


 


:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : جمعه 29 دی 1391

تمرین های قدرتی

 

تمرین های قدرتی

 

 

صندلی پایه.تقویت عضلات در شکم و ران ها

 

تقویت عضلات بالای بازو

 

تقویت مچ پا و عضلات ساق پا

 

تقویت عضلات شانه

 

تقویت عضلات پشت بازو

 

ورزش برای پشت بازو

 

تقویت عضلات پشت ران استفاده از وزن مچ پا

 

تقویت ران و ماهیچه های لگن


 

تقویت عضلات شانه

 

تقویت عضلات در مقابل ران و ساق پا.

تقویت باسن و عضلات پایین پشت



:: موضوعات مرتبط: اسیب ها و درمان، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : سه شنبه 26 دی 1391

گزارش نخستین صعود ایرانی به برج بی‌نام ترانگو

 

اعضای تیم ترانگو  روز چهارشنبه ۲۷/۱۰/۹۱  از ساعت ۱۷ الی ۲۱ در محل سالن تامین اجتماعی اقدام به ارائه گزارش صعود برج بی نام ترانگو خواهند نمود .

آدرس : تهران - خیابان آزادی - خیابان جیحون - سالن تامین اجتماعی (مجموعه فرهنگی ورزشی نگین غرب )



:: موضوعات مرتبط: زمستان 91، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 24 دی 1391

اقدامات اولیه در آسیب های ورزشی

 

بسمه تعالی

 

در هر فعالیت ورزشی امکان بروز آسیب های ورزشی وجود دارد. کوه نوردان به خاطر ماهیت خاص ورزش کوه نوردی در معرض آسیب بیشتری قرار دارند. هر چند پیشگیری مقدم بر درمان است ولی آگاهی از درمان صحیح و انجام آن می تواند از آسیب های بیشتر و وخامت آن پیشگیری کند.

اغلب آسیب های ناشی از ورزش از نوع آسیب های بسته مانند پیچ خوردگی، ضرب دیدگی و کشیدگی ها می باشد. برخورد اولیه مناسب با این آسیب ها در کاهش مدت زمان لازم برای بازتوانی کامل و روند بهبود آن بسیار موثر خواهد بود.

با توجه به مکانیزم غالب آسیب ها، اقدامات اولیه مناسب به شرح زیر انجام می شوند. برای بخاطر سپاری بهتر، این اقدامات به صورت PRICES خلاصه شده اند.

اقدامات PRICES

Protection:(حفاظت عضو آسیب دیده) باید در مقابل آسیب های بیشتر و نیز حرکات و اقدامات آسیب رسان مورد حفاظت قرار گیرد. به عنوان مثال بانداژ، آتل گیری و بی حرکتی بوسیله آویز کردن یا پوشش های ویژه می تواند عضو آسیب دیده را در برابر آسیب بیشتر یا بدتر شدن آن حفاظت کند.

Rest:(استراحت) در صورت امکان باید از حرکت عضو آسیب دیده جلوگیری نمود. این استراحت برای جلوگیری از افزایش التهاب بسیار مفید است. همچنین استراحت برای فرد آسیب دیده نیز توصیه می شود.

Ice:(یخ) سرد کردن عضو و موضع آسیب باعث کاهش التهاب و جلوگیری از افزایش آن می شود. سرد کردن باید از اولین دقایق آسیب شروع شده و بسته به وسعت و شدت آسیب بین 48 تا 72 ساعت ادامه داشته باشد. پروتکل توصیه شده برای یخ درمانی بصورت سرد کردن به مدت 20 دقیقه در هر ساعت می باشد. این کار با گذاشتن کیسه حاوی یخ که در پارچه ای پیچیده شده است روی موضع آسیب دیده انجام می شود. نباید یخ بصورت مستقیم روی پوست قرار گیرد چرا که باعث آسیب سرمایی عضو می شود.

Compression:فشار بر عضو و موضع آسیب باعث جلوگیری از تورم بیشتر بافت و عضو آسیب دیده می شود. این امر باعث می شود تا التهاب کمتر عضو در بهبود زودتر آن موثر باشد. فشار بر موضع آسیب بوسیله بانداژ ساده یا کشی و یا استفاده از نوارهای الاستیک قابل انجام است. برخلاف یخ، فشار بصورت مداوم باید اعمال شود و تنها در استراحت شبانه باید باز شود. در بانداژ فشاری باید به وجود جریان خون در انتهای عضو دقت نمود.

Elevation:بالا نگه داشتن عضو آسیب دیده نسبت به سطح قلب باعث کاهش تورم موضع آسیب و جلوگیری از پیشرفت عوارض آسیب می شود. این اقدام بویژه در هنگام استراحت باید انجام شود.

Support:(حمایت) عضو آسیب دیده باید در فعالیت های خود مورد حمایت قرار گیرد تا فشار کمتری بر آن وارد شود. به عنوان مثال برای حمایت اندام تحتانی می توان از عصا استفاده کرد.

باید توجه داشت که همیشه همه اقدامات PRICES قابل انجام نیست ولی این اقدامات در کاهش عوارض آسیب های ورزشی و تسریع در بهبود آنها موثر بوده و حتی الامکان باید در موارد آسیب دیدگی انجام پذیرند.

گردآوری: مرحوم دکتر سعید بهاءلو



:: موضوعات مرتبط: اسیب ها و درمان، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 24 دی 1391

انیمیشن حرکات ورزشی برای تقویت عضلات و آب کردن شکم...

 

برای از دست دادن چربی شکم وآب کردن شکم و صاف شدن شکم حرکات زیر را هر روز تکرار کنید.

در ابتدای شروع تمرینات بهتر است هر کدام را 5 تا ست 10 تایی و

در روزهای بعد با توجه به تقویت عضلات خود می توانید به تعداد انها اضافه نمایید.

روش دوم با استفاده از ثانیه شمار است که برای هر کدام از حرکات از بیست ثانیه شروع و سپس

زمان ان اضافه نماید.

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم

 

حرکت شکم




:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 24 دی 1391

ورزش هایی که برای شما مفید هستند

ورزش هایی که برای شما مفید هستند:
شنا كردن اولین گزینه پزشكان است.شنا به جز شنای كرال پشت،برای زانوها بسیار مفید است. علاوه بر شنا می‌‌توان در قسمت كم عمق استخر قرار گرفته و به مدت 15 دقیقه در مسیر عرض استخر راه رفت.این كار موجب می‌‌شود بدون وارد آمدن فشار بر مفصل زانوی مبتلا به آرتروز،
عضلات اطراف زانو تقویت شود تا وزن اندام‌های فوقانی به زانو وارد نیاید.البته امكان این ورزش همیشه مهیا نیست.دومین گزینه پیاده‌روی است.پیاده‌روی فشار زیادی بر زانوها وارد نمی‌كند. پیاده‌روی سریع،اگر قبلا آسیبی در زانوهایتان نداشته‌اید،مشكلی ندارد.اما به زانوهای معیوب آسیب می‌رساند.دوچرخه‌سواری نیز بر روی زانوها فشار زیادی وارد نمی‌كند.به‌طور كلی هرگونه فعالیتی كه فشار كمی بر زانوها وارد كند و یا فعالیت‌هایی كه در آنها شما مجبور نیستید به‌سرعت تغییر جهت بدهید،برای زانوها مشكل‌ساز نیستند.

 
ورزش هایی که برای شما مضر هستند:
هر ورزشی كه مستلزم خم‌كردن شدید زانوها باشد می‌تواند به زانو صدمه بزند.اگر خم كردن به‌همراه بلندكردن وزنه باشند،فشار مضاعفی به زانوها وارد می‌كند و می‌تواند به زانو آسیب برساند.با این تعریف فعالیت‌های ورزشی كه در آنها خم می‌شوید یا می‌پرید،مثل بسكتبال و فوتبال برای زانوها مضرند.ورزش‌هایی كه در آن حركت‌های خم‌شدن زانوها و فرودآمدن روی پاها به دفعات زیاد انجام می‌شود نیز برای زانوها مضر هستند،تنیس،بدمینتون و فوتبال از این دسته ورزش‌ها محسوب می‌شوند.طناب‌زدن جزء موارد استثنایی است كه به رغم پریدن آسیبی به زانو وارد نمی‌كند.ورزش‌هایی كه در آنها فرد می‌پرد،فرود می‌آید یا در حال دویدن به‌طور ناگهانی تغییر مسیر می‌دهد،فشار خیلی زیادی روی زانوها وارد می‌كند كه ممكن است منجر به آسیب‌ به رباط‌های زانو و به‌خصوص رباط صلیبی قدامی شوند.حتی مقادیر كم این فعالیت‌های ورزشی نیز می‌توانند باعث آسیب به غضروف یا منیسك‌های زانو كه از غضروف آن محافظت می‌كنند، بشود.توجه داشته باشید ورزشكاران حرفه‌ای با گذراندن دوران بدن سازی و تقویت عضلات پا احتمال آسیب دیدگی را كاهش می‌دهند ضمن این‌كه قبل از شروع ورزش نیز بدن خود را بطور اصولی و مناسب گرم می‌كنند، برای همین است كه میزان آسیب در آنها كمتر است، ورزشكاران آماتوریست كه مثلا فوتبال بازی می‌كنند.
 
ورزش اختصاصی :
با چند ورزش می‌‌توان عضلات زانو را به طور اختصاصی تقویت كرد.یكی از این ورزش‌ها،این است كه روی زمین بنشینند و پای خود را دراز كنند و به حالتی قرار گیرند كه به مفصل‌‌شان فشاری وارد نیاید سپس به حالت در جا عضله جلوی ران خود را منقبض كنند و تا 10 شماره به همین حالت نگه دارند.می‌‌توان برای مثال،صبح سه بار،ظهر سه بار و شب هم سه بار این كار را انجام دهید. البته در روزهای ابتدایی بهتر است زیاد به اندام‌های‌شان فشار وارد نیاورید و به تدریج و به صورت هفته‌ای یك بار،شدت یا مدت تمرین را به مقدار 10 تا 20 درصد افزایش دهید.این نوع ورزش برای عضله چهار سر ران یا جلوی ران است.برای پشت ران هم می‌‌توان عضله پشت ران را منقبض كرد و به طور مشابه با تعداد و مدت گفته شده عمل كرد.
منبع:jamejamonline.ir



:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 24 دی 1391

حمل مجروح د رمعابر کوهستانی

 حمل مجروح د رمعابر کوهستانی

تعریف

ممکن است در یک برنامه کوهپیمایی یک نفر از اعضای گروه از ناحیه ی پا صدمه ببیند که راه رفتن را برای او مشکل سازد. بنا به شرایط موجود با رعایت کامل مسائل ایمنی و در حالیکه مطمئن شویم خطری مصدوم را تهدید نمی نماید، از روش های زیر برای حمل مصدوم تا نزدیک ترین جایی که بتوان به نیروهای امدادی دست پیدا کرد، استفاده می کنیم.

سعی کنید همیشه در زمان اتفاق حادثه از نیروهای امدادی کمک بگیرید. ردر جاییکه دسترسی به هیچ جا نداشته باشید و هیچ خطری مصدوم را تهدید نمی کرد می توانید خودتان مجروح را حمل کنید . برای این کار همیشه یک طناب 20 متری که منظم حلقه شده باشد و دارای گره محکم باشد داشته باشید. دو قطعه طناب انفرادی داشته باشید تا در مواقع لزوم از آن استفاده کنید.

حمل مجروح د رمعابر کوهستانی

 

روش حمل یک نفره با حلقه طناب

روی طناب یک بالشت نرم قرار دهید تا مصدوم راحت تر روی طناب بنشند.

 

روش حمل یک نفره با طناب انفرادی و چوب

از زیر انداز یا کیسه خواب روی چوب استفاده کنید تا بستری نرم به و جود آید.

 

 

روش حمل دو نفره با یک حلقه طناب

 

روش حمل دو نفره با یک حلقه طناب

یک بالشت نرم روی طناب قرار دهید سپس مصدوم را روی آن بنشانید و مجروح دو دست خود را روی شانه حمل کننده ها قرار می دهد.

 

 

روش حمل دونفره با دو طناب انفرادی

 

روش حمل دونفره با دو طناب انفرادی

یا کوله پشتی که چوب از میان طناب ها یا بند های کوله عبور می کند، بهتر است روی چوب بالشتک نرم قرار دهید تا مصدوم احساس ناراحتی نکند.

 

حمل با برانکارد به طریقه نشسته توسط سه نفرحمل با برانکارد به طریقه نشسته توسط سه نفر

در این روش آستین های یک بادگیر را داخل آن قرار می دهیم و چوب یا دیرک های چادر را از آستین ها عبور می دهیم . حمل کننده که در جلو قرار دارد کوله پشتی را می پوشد و سر چوب ها را داخل بند کوله پشتی قرار می دهد، مصدوم پشت به پشت حمل کننده جلویی می نشیند و هر کدام از دو نفر باقیمانده دیرک ها را می گیرند . این حمل خوب صورت می گیرد به شرط اینکه نفر جلو بتواند جلوی خود را ببیند.

 

 

حمل با برانکارد به طریقه خوابیدهحمل با برانکارد به طریقه خوابیده

در این روش دو یا سه بادگیر را مانند روش قبل آماده کرده و دو دیرک یا چوب بلند یا باتون از آن عبور می دهیم با این برانکارد با تعداد شش نفر حمل کننده ، به راحتی می توان مصدو م را حمل کرد.

 

ساختن برانکارد با یک حلقه طناب

در قسمت A از گره رکابی استفاده می شود.

در مرحله سوم ساخت برانکارد طناب را از حلقه های گره ها عبور داده و در نهایت به همدیگر گره دو سر طناب بزنید.

ساختن برانکارد با یک حلقه طناب

 

 



:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 23 دی 1391

هیپوترمی(کاهش دمای عمومی بدن) در برنامه های کوهنوردی

 

هیپوترمی(کاهش دمای عمومی بدن) در برنامه های کوهنوردی:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: برخلاف حيوانات خون گرمي که لايه اي از مو يا پوست کلفت براي گرم نگه داشتن خود دارند انسانها نياز به يک لايه اضافي از لباس دارند تا زماني که محيط بيرون سرد است آنها را گرم نگهدارد . بدون آن لايه اضافي از لباس بدن شما بيش از آنکه حرارت توليد مي کند حرارت را از دست خواهد داد . اگر حرارت زيادي از دست برود نتيجه آن هيپوترمي خواهد بود . قرار گرفتن در معرض آب سرد و همچنين بعضي بيماريها نيزمي توانند باعث هيپوترمي شوند .

هیپوترمی زماني رخ مي دهد که مکانيسم هاي کنترل بدن شما قادر به حفظ درجه حرارت طبيعي بدن نيستند . درجه حرارت مرکزي بدن شما بطور طبيعي حدود ۳۷ درجه سانتيگراد مي باشد . درجه حرارت داخلي حدود ۳۵ درجه سانتيگراد يا کمتر نشانگر هيپوترمي است .


علائم و نشانه هائي که ممکن است ايجاد شوند شامل کاهش تدريجي توانائي هاي جسمي و ذهني مي باشد . هيپوترمي شديد مي تواند منجر به مرگ شود . بيشترين افراد در معرض خطر افراد مسن ،‌اطفال ،‌ بيماران ذهني يا مبتلا به آلزايمر که قدرت قضاوت در مورد نياز به پناهگاه را ندارند و بيماران مسموم ، بي خانمان و افراد گرفتار در سرما بعلت خرابي اتومبيل مي باشند .

پوشيدن لباس هاي محافظ و رعايت ساير نکات ايمني مي تواند باعث عدم افت درجه حرارت بدن شما به سطوح مرگبار شود . توجه به علائم و نشانه هاي زودرس هيپوترمي نيز مهم مي باشد . . . . . . . .



:: موضوعات مرتبط: اسیب ها و درمان، ،

ادامه مطلب...
نویسنده : علی عسگری تاریخ : پنج شنبه 21 دی 1391

اصولی که در کوهنوردی باید بدانیم و به آن عمل کنیم

 

اصولی که در کوهنوردی باید بدانیم و به آن عمل کنیم

 


انجمن پزشکی کوهستان ایران: امروزه کوهنوردی به عنوان ورزشی مفرح در بین علاقه مندان به کوه و طبیعت جایگاه خود را پیدا کرده است . آگاهی داشتن از طبیعت و خطرات آن و چگونگی حفط سلامت خود و همراهان و جلوگیری از آسیب رساندن به محیط پیرامون مان در زمان اجرای برنامه های کوهنوردی و طبیعت گردی به عنوان دغدغه ای در میان دوستداران طبیعت در آمده است .

و یادمان نرود که :
1. کوله پشتی٬ خانه کوچک کوهنورداست.
2. قدمهای خودرا نسبت به شيبها تنظيم کنيد.
3. کوهنوردی ورزش جمعی است از تک روی پرهيزکنيد.
4. تنها به کوه نرويد .
5. درکوه هيچگاه ندويد .
6. نظم طبيعت را بهم نزنيد .
7. گياهان را به آتش نکشيد.
8. به حيوانات آسيب نرسانيد.
9. آب چشمه ها را آلوده نکنيد .
10. هيچگاه کناره چادر آتش درست نکنيد ( جهت باد رادرنظر داشته باشيد )
11. هميشه مقداری آب و مقداری مواد قندی ونمکی همراه داشته باشيد .
12. انرژی خود را تقسيم کنيد ( يعنی وقتی از کوه برمی گردید احساس خستگی وکوفتگی نکنيد )
13. به ستون يک حرکت کنيد (در کوهپيمايی همه به ستون يک و پشت سرهم به فاصله يک متر )
14. در صعود هيچگاه از مسيرهای شنی و بی راهه ها وريزش سنگها استفاده نکنيد.
15. درفرود ازشيبها ٬ ازشن اسکيها وتخته سنگهای کم شيب تا شيب ۶۰ درجه استفاده ميشود.
16. در کوهنوردی اولين اشتباه آخرين اشتباه است ( يعنی ديگر وجود نداريد که اشتباه بعدی رخ دهد) پس مواظب سلامت خودتان باشيد
17. هريک ساعت راهپيمايی پنج دقيقه استراحت کنيد ( کمی نرمش - کمی تغذيه - کمی آب )
18. هرگاه درصعود به نفس نفس افتاديد وحتی دهانتان خشك شده و دچار خستگی زودرس شديد ، بدانید ممکن است علت یکی از موارد زیر باشد ؛

• تند می رويد .
• با دهان نفس می کشيد .
• کوله پشتی سنگين دارید ومنظم نيست .
• با کارهای اضافی يا بيهوده انرژي زيادی را ازدست داده ايد .
• فاصله پاهای شما زياد است .
• درشيبها مستقيم حرکت می کنيد .
• آنقدر لباس پوشيده ايد که بدن نمی تواند تنفس کند.

19. خطرات کوه { طوفان - بوران - صاعقه - بهمن - نقاب برفی - چاله برفی - نداشتن امکانات - اطلاع نداشتن ازموقعيت کوه - سرد شدن زودرس بدن - کوه گرفتگی - ورعايت نکردن اصول ايمنی درکوه
20. درهوای سرد استراحت نشستن خيلی کم داريم بيشترين استراحتها ايستاده و زمان ٬ يک الي دو دقيقه ايی است .
21. نزديک به قله ها هيچگاه شتاب نکنيد ٬ وهميشه جمعی به قله برسيد که بدانيد درجمع کوهنوردی بين افراد ٬ برتری وجود ندارد .
22. تشکيل گروه { درهر برنامه ؛ مسافرت ؛ گردش ؛ کوهنوردی } حتما يک نفر رابه عنوان سرپرست انتخاب وبه دستورات ونکته های او عمل کنيد.
23. درصعودها { سرپرست گروه - مسئول فنی - مسئول تدارکات - مسئول تبليغات - مسئول بهداشت ودرمان } الزامی است.
24. کارت بيمه ورزشی الزامی است.
25. داشتن يک پلاستيک جهت جمع آوری آشغالهای خود تازمان برگشتن به شهر الزامی است (اگراين فرهنگ کوهنوردی همه جا رعايت شود مطمئن باشيد هيچگاه کنارچشمه ها - کنارآبشارها - کنار پناهگاه ها ومسيرها وقله ها ٬ زباله اي مشاهده نخواهيدکرد )

تشکر از گروه کوهنوردی اوشیدا



:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : پنج شنبه 21 دی 1391

آموزش سنگنوردي

 

آموزش سنگنوردي

خواص گره كوهنوردي

گره هاي كوهنوردي داراي خواص ذيل است:
1 – در مقابل كشش و ضربه محكم و مقاوم است.
2 – به سادگي زده و با دست به آساني باز مي شود.
3 – هنگام كاربر اثر فشار وارد بر آن باز نمي گردد.
4 – هر قدر فشار بر روي آن وارد شود، محكم تر مي شود
5 – كوچك ، كم حجم و داراي كم ترين شكست را دارد. چرا كه هر شكست طناب، باعث كاهش مقاومت آن مي گردد.

انواع گره ها و كاربرد آن ها

1 – گره هشت ساده Simpe Enght


2 – سردست : اتصال سر طناب به يك نقطه (كم كاربرد است) Over hand


3- هشت يك لا figure of Eight : اتصال سر طناب حمايت به كارابين و صندلي نفر صعود كننده يا به كارگاه


4 – هشت دو لا : اتصال سر طناب فرود به كارگاه .


5 – هشت تعقيب : Retraced figure of Eight


اتصال طناب به صندلي و زدن گره هشت در حلقه اي بسته بعد از زدن گره بايد اندازه آن را تنظيم نمود.
6 – دو سر طناب يك لا fisherman:

 اتصال دو سر طناب هم قطر به يكديگر (كمتر مورد استفاده قرار مي گيرد)


7 – دو سر طناب دو لا Double fisherman:

اتصال دو سر طناب به يكديگر با ضريب اطمينان بيشتر نسبت به گره دو سر طناب يك لا و اتصال دو سر طناب دو طناب غيرهم قطر با اختلاف قطري برابر حداكثر يك شماره .


8 – تسمه water knot:‌اتصال دو سر نوار (تسمه) :


9- خود حمايت Clove Hittch. Mastwurf :‌

براي ثابت كردن طناب خود حمايت اين گره در محل كارگاه و بر روي كاربين اجرا مي شود.


10 - حمايت Munter Hitch,Hafmastwurf: براي حمايت صعود كننده يا فرود

مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گره را در مواقع ضروري مي توان با يك گره ضامن قفل نمود.


11 – پروسك prusik :

براي خود حمايت هنگام فرود به كار مي رود. اين گره كاربردهاي ديگري هم دارد.  

آمادگي جسماني قبل از تمرين عملي:

مربي گرامي توجه كنيد مطمئن شويد كه قبل از شروع كار عملي، شاگردان حتماً با انجام كشش عضلاني آمادگي اوليه را كسب نموده اند.
تمرينات و حركات زير قبل از صعود از سنگ و براي آماده سازي و گرم كردن عضلات شاگردان شما مفيد هستند.
هر روز قبل از شروع كار عملي حتماً اين تمرينات انجام شود تا از احتمال آسيب ديدگي عضلاتي كارآموزان كاسته شود.  

  گيره ها Holds

به كليه عوارض سنگ، اعم از برجستگي يا فرورفتگي كه بتوان در انجام صعود يا فرود از آن استفاده كرده در گيره گويند.
گيره ها انواع و اشكال مختلف دارند كه باعث تغيير سختي مسير صعود مي گردند.  

  انواع گيره ها :

• ناخني 
• انگشتي
• مشتي
• بدون شكل
گيره ناخني : گيره اي است بسيار ريز و كوچكتر از يك بند انگشت كه فقط با نوك انگشتان مي توان آن را گرفت. استفاده از اين گيره مستلزم صرف نيروي فراواني است. گيره انگشتي مي توان آن را گرفت. استفاده از اين گيره مستلزم صرف نيروي فراواني است.
گيره انگشتي : گيره اي است كه يك بند تا دو بند انگشتان دست بر روي آن قرار مي گيرد.
گيره مشتي : گيره اي است كه كل كف دست بر روي آن قرار مي گيرد و مي توانيم در حيني كه گيره در كف دست قرار دارد، دست را مشت كنيم. گيره هاي بدون شكل : اين گيره شكل خاصي نداشته و بايد با كمك نيروي اصطكاك از آن ها استفاده كرد.  

جهت گيره ها

• افقي
• عمودي
• مايل
• معكوس
گيره هاي افقيف عمودي و مايل، داراي زوايا و اشكال مذكور نسبت به سطح افق در روي سنگ هستند.
گيره معكوس : گيره اي است كه در عكس مسير حركت قرار گرفته باشد و در جهت مخالف مركز ثقل بدن به آن فشار وارد شود. به اين ترتيب كه از سمت پايين و در

مسيرهاي رو به بالا بر سطح گيره فشار مي آيد. از اين گيره بيشتر به صورت كششي استفاده مي گردد. از حفره ها و سوراخ هاي سطح سنگ نيز مي توان به عنوان گيره استفاده نمود. نكته مهم در استفاده از اين گونه گيره ها، دقت در شكل لبه آن ها از نظر تيز

نبودن و صدمه نرساندن به انگشتان است.  

قواعد سنگنوردي

سنگنوردي كلاسيك 12 قاعده پايه دارد كه عبارت است از :
1 – بررسي سنگ با نگاه
ابتدا سنگ و گيره هاي آن را به منظور يافتن مسير صعود و فرود، در حد توان، از ابتدا تا انتها و با چشم بررسي و شناسايي مي نماييم. در صورت امكان از سه جهت ( چپ، راست و روبرو) آن گاه دست و پا براي گرفتن گيره هاي انتخاب شده، حركت مي كند.
2 – نقش و وظيفه دست و پا


هنگام صعود، پاها هميشه وظيفه تحمل و جابجايي وزن بدن را به عهده داشته و تعادل بدن را دست ها حفظ مي نمايند. همواره از كشيدن پاها روي سنگ خودداري شود. به جاي انقباض هاي متوالي عضلات از نقش اهرم هاي بدن در صعود استفاده شود.
3 – داشتن سه نقطه اتكا ( دو دست و يك پا يا دو پا و يك دست)


براي بالا بردن توان ايستادگي و حفظ تعادل بر روي سنگ از اين قاعده استفاده مي شود. در صورتي كه كمتر از سه نقطه اتكا بر روي سنگ داشته باشيم ، ميزان مقاومت و پايداري ما بر روي سنگ در برابر لغزش هاي احتمالي كاهش مي يابد.
4 – استفاده از نوك كفش هنگام صعود


قراردادن پنجه پا بر روي گيره، باعث انتقال بيشتر وزن بدن بر سطح گيره پايي مي شود. ضمناً اين عمل باعث ايجاد فاصله مناسب از سنگ و در نهايت داشتن ديد بيشتر مي گردد. در گذرهاي عرضي (Traverse) مي توان به ضرورت محيط از دخل يا خارج پا نيز استفاده كرد.
5 – رعايت فاصله مناسب به منظور داشتن ديد لازم هنگام صعود


رعايت فاصله مناسب به طريقي كه بدن نه بيش از حد نزديك و نه بيش از حد دور از سنگ باشد به طوري كه بتوان به راحتي گيره هاي بعدي را ديد، با نرمي حركت نمود، به

سادگي تغيير جهت داد و مركز ثقل بدن برهم نخورد، از نكات حياتي در سنگنوردي است.
6 – صعود به روش نردباني


در اين روش دست ها و پاها در امتداد طول بدن قرار گرفته و جابجا مي شود. در اين روش هميشه يك پا به حالت مستقيم (پايي كه وزن بدن را تحمل مي كند و پاي ديگر از محل زانو خم و آماده باز شدن است. سپس با تغيير حالت بدن و تعويض اين دو حالت در پاها صورت مي پذيرد الي آخر توجه شود كه زاويه ران زانو ساق پا از 90 درجه بيشتر نشود. در اين طريقه دست ها نيز در طرفين قرار مي گيرد.
توجه به اين نكته ضروري است كه حركت قطري صعود را آسان تر مي سازد و از لولا شدن بدن جلوگيري به عمل مي آورد.
7 – رعايت فاصله مناسب عرضي دست ها و پاها از يكديگرهنگام صعود دست ها و پاها

به حدي از يكديگرباز مي شود كه تعادل بدن به هم نخورد ( تقريباً به اندازه عرض شانه) 8 – قيچي نكردن دست و پا
در حالت قيچي (ضربدر) كردن به دليل تمايل وزن بدن به سمت مخالف گيره هايي كه دست ها و پاها گرفته اند. توان ايستايي بسيار كمتر مي شود. اين وضعيت احتمالاً باعث بر هم خوردن تعادل خواهد شد. به همين دليل، اين امر احتياج به تمركز و تمرين زيادي

دارد.
9 – قرار گرفتن طناب حمايت در بين دست ها هنگام حمايت از بالا
هنگام صعود بايد طناب حمايت از ميان دست ها قرار گيرد تا باعث به هم خوردن تعادل

نشود، در گذر عرضي طناب در سمت سنگ و مخالف جهتي كه حركت مي نماييم قرار مي گيرد. لازم به تذكر است كه درحالت حمايت از پائين، طناب پهلوي صعود كننده قرار مي گيرد.
10 – روش تعويض دست ها و پاها


ابتدا بايد نسبت به محكم بودن گيره دست يا پايي كه بر روي آن قرار داريم، اطمينان حاصل كنيم براي تعويض جاي دست مي بايست دست آزاد را ضمن قراردادن در كنار انگشت دست ثابت به آرامي با جاي گزيني انگشتان، بر گيره مورد نظر قرار داد. در تعويض پا نيز مي بايست با قراردادن پاي آزاد در كنار پاي ثابت با يك جهش آرام و حساب شده جايگزيني صورت گيرد. روش ديگري هم در تعويض دست ها و پاها مرسوم است كه به طريق انجام آن مي پردازيم : به آرامي و با دقت زياد، دست يا پاي ديگرمان را بر روي دست يا پايي گيره مورد نظر را گرفته است، قرار مي دهيم، آنگاه دست يا پاي قبلي را از زير آن به ارامي كنار مي كشيم. البته انجم اين دو روش بستگي به شرايط فرد روي سنگ از نظر حالت گيره دارد.
11 – برقراري در مسير


برقراري زماني انجام مي گيرد كه فرد به يك تكيه گاه مطمئن برسد. انجام آن به اين صورت است كه ابتدا يك دست بر لب تكيه گاه يا سكو قرار مي گيرد و پس از آن دست ديگر سپس بدن با يك كشش ارام (مانند حالت وقتي كه بارفيكس مي رويم) به بالا حركت كرده و پاها را از روي گيره رها شده و بالاتنه را بر تكيه گاه يا سكو مسلط مي سازيم. سپس با قراردادن پا بر لبه سنگ ، وزن بدن را به سمت تكيه گاه سوق مي دهيم. در آخرين مرحله نيز پاي دوم را بر روي تاقچه مي گذاريم.
12 – شرايط عمومي صعود

به كارآموزان خود گوشزد كنيد صعودي موفق است كه همراه با تكنيك و تاكتيك باشد. در يك صعود موفق از حدقل انرژي استفاده شده و سيستم انرژي، هوازي است. سنگنوردي كه از اعتماد به نفس بيشتري برخوردار باشد، صعود زيادي انجام خواهد داد. در مسيرهاي كلاهكي و منفي بايد از خم كردن بازوان اجتناب نموده و فشار وزن را با كشيده نگاه داشتن دستان، بر روي تاندون ها و استخوان ها منتقل نمود. در اين حالت عضلات از زير بار فشار بيرون مي آيند. براي حركت به سمت بالا نيز سريعاً و بعد از گرفتن گيره بعدي، دوباره دست ها را باز نگاه مي داريم.  
قواعد كلي صعود از سنگ

• سنگنورد خوب كسي است كه 70 % فكر مي كند و 30 % از عضلات خود بهره مي برد.
• استفاده از پنجه پا (جلوي كفش) براي قرارگرفتن بر روي گيره بسيار مؤثرتر است.
• قرارگرفتن صحيح راستاي پا و نحوه گذاشتن پا بر روي گيره از عوامل تعيين كننده است.
• حركت ها عمدتاً با دست هاي باز انجام مي پذيرد تا اهرم هاي بدن نقش خود را به خوبي

ايفا نمايند.
• تنفس صحيح بالاخص بازدم قوي (خروج قوي و صدادار هوا ازدهان) هنگام صعود، به ويژه موقع اجراي فنون نسبتاً مشكل، بسيار كمك كننده خواهد بود.
• طريقه حركت به سمت بالا هنگام صعود :

• قطري : دست راست – پاي چپ ، آن گاه دست چپ - پاي راست
• موازي دست – دست ؛ سپس پا - پا
تمرين : بعد از فراگيري نكات آموزشي روز اول، كارآموزان در دسته هاي چند نفره سازماندهي نماييد تا بر روي سنگ هاي كوتاه (حداكثر تا ارتفاع 5/2 متر) آموخته هاي اين روز را تمرين كنند. دقت نماييد كه حتماً در هنگام صعود يك كارآموزنفر ديگر از پايين مراقب وي باشد. در اين جا مي توانيد نحوه حمايت از پايين بدون ابزار مختص صعود به سنگ هاي كوتاه را نيز آموزش دهيد.  

  شكاف ها

 

شكاف ها با شكل هاي مختلف و با راستاهاي عمودي، افقي و مايل بر سطح سنگ پديد مي آيد. از شكاف ها مي توان همانند گيره ها در صعود و فرود استفاده كرد. در شكاف ها ، نسبت به عمق و عرض آن ها، مي توان از ابزارهاي مختلف حمايت هاي مياني قرار داد صعود از شكاف ها معمولاً مستلزم صرف نيروي زياد و مهارت كافي است.  

تلاش هاي دو طرفه

گاهي اوقات عرض شكاف ها آن چنان فراخ است كه نمي توان در آن ابزاري را قرار داد عبور از چنين شكاف هايي مستلزم فن خاصي است كه به تلاش هاي دو طرفه معروف است. 
بنابراين نوع صعود و اندازه مختلف شكاف ها، اين فن داراي انواع زير است:
• تنوره باز : در اين روش با استفاده از حركات دست ها و پاها به صورت ضربدري و تعويض به موقع هر كدام، صعود امكان پذير مي گردد.
• تنوره پاگستر: در اين نوع تلاش دو طرفه، با گشودن حداكثر پاها و استفاده از حداكثر عرض دست ها صعود انجام مي شود.  

لاخ كردن

لاخ كردن نوعي تلاش دو طرفه است كه با استفاده از يك عضو و در شكاف هاي بسيار بسته انجام مي شود. در اين روش با گيردادن اعضاي بدن (مانند ساعد، كتف، زانو، پا ، مشت و كف دست) در داخل شكاف، و انبساط عضلات و يا چرخش عضو لاخ شونده، صعود انجام مي پذيرد.
گاهي اوقات حالت شكاف ها، به خصوص در كنج ها، به نحوي است كه بايد از اين روش استفاده نمود. براي اجراي اين فن، دست ها را در شكاف قرار مي دهيم و وزن خود را بر روي آن منتقل مي كنيم (دست ها را به طرف خود مي كشيم) آن گاه پاها را به ترتيب به سطح روبرو فشار مي دهيم و زانوها را صاف مي كنيم( در اين حالت دست ها و پاها هر

دو بر شكاف مسير عمود هستند. همين طور تا به آخر با حركت ضربدر دست ها و پاها و همچنين كشش دست ها و صاف كردن زانوها به سمت بالا صعود مي نماييم.  

گذر عرضي Traverse

حركت افقي بر روي سنگ و تغيير مكان بدون تغيير محسوس ارتفاع را گذر عرضي گويند. مربي گرامي توجه كنيد : مكاني كه كارآموزان، اين روش را در آن تمرين مي كنند، بايد تا حد امكان صاف و كم خطر باشد تا در صورت سقوط صدمه نبينند.  

  كارگاه ها

به مطمئن ترين نقطه اتكاء كه بيشتري قابليت تحمل فشار و ضربه را در مراحل مختلف سنگنوردي دارد، كارگاه گويند.
كارگاه سه نوع مختلف دارد
نوع اول طبيعي


نوع دوم مصنوعي


نوع سوم مركب



كارگاه طبيعي 
كارگاهي است كه با استفاده از عوارض طبيعي محل فعاليت، برپا مي شود. در اين كارگاه بسته به نوع مسير و جهت صعود، از طناب ها يا تسمه هاي مختلف استفاده مي گردد.
در استفاده از كارگاه طبيعي ، جهت صعود را در نظر بگيريد. زيرا اكثر كارگاه هاي طبيعي به خصوص آن هايي كه با بستن تسمه يا طنابچه به دور منقار سنگي به وجود مي آيند، يك طرفه هستند.

كارگاه مصنوعي
كارگاهي است كه با قراردادن ميخ و يا ابزار ديگر در شكاف سنگ ها ايجاد مي گردد. اين كارگاه داراي دونوع اساسي است . 
• كارگاه مصنوعي با دو نقطه اتكاء


• كارگاه مصنوعي با سه نقطه اتكاء


هر كارگاه مصنوعي حداقل بايد داراي دو نقطه اتكار باشد تا در صورت در رفتن و يا شكستن يكي از نقطه ها كل كارگاه حمايت از بين نرود.
براي اتصال طناب به كارگاه حتماً از كارابين پيچ و يا دو كارايين ساده با جهت دهانه برعكس استفاده نماييد.

كارگاه مركب
كارگاهي است كه با استفاده از عوارض طبيعي و ابزار مصنوعي توأمان برقرار مي شود.  

يادآوري نكات زير ضروري است :

فرد حمايت كننده و كارگاه خود حمايت او بايد در راستاي مسير صعود باشد تا در صورت وارد شدن فشار ناگهاني ، تعادل حمايت كننده به هم نخورد. در شرايطي كه حمايت چي (حمايت كننده) نتواند كارگاه خود حمايت خويش را در راستاي صعود برقرار نمايد، بايد طول طناب خود حمايت را كوتاه در نظر بگيرد تا از به هم خوردن تعادل خود جلوگيري نمايد. كارآموزان بايد بدانند كه يكي از مهمترين مسائل در برپايي كارگاه، در نظر گرفتن فضاي ايمن است.
مربي گرامي اين نكته را به كارآمزوان به خوبي توضيح دهيد كه زاويه اي كه ابزارها در كارگاه با هم مي سازند بايد كمتر از 60 درجه باشد.
هنگامي كه از دو رول يا ابزار حمايتي استفاده مي كنيد، زاويه اي كه تسمه يا طنابچه متصل به اين دو ابزار مي سازد، در تقسيم نيروي وارد بر كارگاه نقش بسيار مهمي دارد.
همان طور كه در شكل

مشاهده مي نماييد، در حالتي كه اين زاويه 5 درجه باشد، فشار 100 پاوندي به دو مؤلفه 51 پاوندي تقسيم شده است. در زاويه 90 درجه فشار وارد به هر بازوي كارگاه 70 پوند بوده و اين مقدار درزاويه 150 درجه به 200 پاوند مي رسد (يعني معادل دو برابر كل فشار بر روي هر يك از نقاط كارگاه) پس هر چه اين زاويه بازتر شود، فشار وارد بر كارگاه بيشتر مي شود.


مناسب ترين مقادير، زواياي كوچك تر يا مساوي 60 درجه تعيين شده است. 



:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : سه شنبه 19 دی 1391

برف کوری یا نور زدگی (Snow Blindness) مشکلی برای کوهنوردان

 

 

برف کوری یا نور زدگی (Snow Blindness) مشکلی برای کوهنوردان:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: عضو انجمن‌پزشکی‌کوهستان ایران دراستان البرز گفت: کوه‌نوردان هنگام صعود به مناطق برفگیر باید نکات ایمنی در برابر برف کوری را رعایت کنند.

روابط عمومی هیات کوه‌نوردی استان البرز روز دوشنبه به نقل از دکترˈ فرید عباسی دزفولیˈ اظهار کرد: برف حدود85درصد از اشعه ماورا بنفش را منعکس می‌کند و این اشعه در صعود‌های برفی باعث آسیب و سوخته گی قرینه چشم می‌شود. وی افزود: برف کوری پس از حدود 20 دقیقه حضور در منطقه برفی ایجاد می شود و علایم  آن شش تا 12 ساعت بعد در چشم بروز پیدا می کند.

عباسی دزفولی ادامه داد:ریزش اشک و گاه خشکی چشم ها ، درد، تاری دید، احساس جسم خارجی در چشم ،قرمزی چشم و حساسیت به نوراز جمله علایم برف کوری هستند. وی تاکید کرد: در این زمان، مبتلایان به برف کوری باید از مالیدن چشم خودداری کنند زیرا مالش چشم سبب تشدید بیماری می شود.

عضو انجمن پزشکی کوهستان ایران بیان کرد: علایم برف کوری پس از  18 تا  24 ساعت با رعایت نکات لازم از بین می رود. وی گفت: کوه نوردانی که در چشمان خود لنز دارند باید لنزها را در مناطق برفی از چشم خارج کنند. عباسی دزفولی اظهار کرد: هنگام برف کوری ضمن پرهیز از نور،باید روی چشمان را به مدت 24 ساعت با پارچه تمیز بست. وی استفاده از عینک آفتابی استاندارد را از دیگر راه های کنترل درد و سوزش چشم ناشی از برف کوری دانست.

این پزشک گفت: کوه نوردان هنگام برف کوی نیز می توانند برای کمپرس سرد از یخ یا برفی که در یک پلاستیک درون یک پارچه پیچیده شده  و یا از یک بطری یا قمقمه حاوی آب سرد استفاده کنند. وی اضافه کرد:افرادی که دچار برف کوری می شوند نباید یخ یا برف را بطور مستقیم روی چشم یا پوست صورت خود بگذرانند.



:: موضوعات مرتبط: اسیب ها و درمان، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : سه شنبه 19 دی 1391

نگاهی دوباره باید مرگ سپید را ...

 

نگاهی دوباره باید مرگ سپید را ...

انجمن پزشکی کوهستان ایران: سال ۸۸ سال خوبی نبود و فقط در یک حادثه در جاده دیزین؛ مرگ سپید جان تعداد زیادی از کوهنوردان را گرفت و جامه سیاه بر تن جامعه کوهنوردی پوشاند. در پی آن و به امید کاهش تلفات ناشی از بهمن، مترجم نام آشنای دنیای کوهنوردی؛ آقای رحیم دانایی اقدام به انتشار رایگان نسخه دیجیتالی کتاب خود در باب بهمن شناسی نمودند که جای بسی قدردانی دارد.

پارسال حادثه بهمن تاریک دره همدان شوکی دیگر به جامعه کوهنوردی وارد کرد ولی امسال گویا باید شاهد افزایش تدریجی تلفات ناشی از بهمن باشیم که علی رغم نگران کننده بودن آن، چون ناگهانی نیست شاید توجه زیادی را به خود جلب نکند.

http://kolakchalgroup.ir/Mojtaba-Ghanaat-Shoaar-Photo.jpg

لذا بر آن شدم تا بار دیگر با یادآوری موضوع، همنوردان را به مطالعه این کتاب رایگان دعوت نموده تا شاید با رعایت اصول ایمنی از تعداد تلفات بالقوه کاسته شود.

دانلود کتاب بهمن شناسی و ایمنی در بهمن ها

برگرفته از وبلاگ آوای کوه و با تشکر از وبلاگ راز کوه



:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : دو شنبه 18 دی 1391

دره هملون 15/10/91

 

برنامه: دره هملون ،مدرسه یخ نوردی

عکس : علی عسگری

 



:: موضوعات مرتبط: زمستان 91، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 17 دی 1391

چرا باید در برنامه های کوهنوردی کرم ضد آفتاب مصرف کنیم

چرا باید در برنامه های کوهنوردی کرم ضد آفتاب مصرف کنیم:

 انجمن پزشکی کوهستان ایران:  nejm عکس جالبی منتشر کرده است که نشان می‌دهد نور خورشید چه اثرات می‌تواند روی پوست داشته باشد.

ضد آفتاب

مرد ۶۹ ساله‌ای با شرح حال ضخیم شدن تدریجی پوست و چین و چروک حوردن پوست در سمت چپ صورتش به پزشک مراجعه کرده بود.

این مرد ۲۸ سال راننده خودروی بارکش بود و برخورد یک طرفه نور خورشید به سمت چپ صورتش باعث شد، به تدریج این تغییرات در پوست صورتش ایجاد بشود.

این عکس می‌تواند شما را متقاعد کند که محافظت پوست بدن از نور خورشید با استفاده از کرم‌های ضد آفتاب، محدود کردن مواجهه یا استفاده از کلاه‌های لبه‌دار چه میزان اهمیت دارد.

در مورد این بیمار خاص تشخیص سندرم Favre–Racouchot که سندرمی است که ناشی از آسیب پوست بدن با نور است که درماتوهیلوز هم خوانده می‌شود.


بیشتر بخوانید: http://1pezeshk.com/archives/2012/06/unilateral-dermatoheliosis.html#ixzz26R3fI2Ss
آخرین اخبار فناوری را با «یک پزشک» دنبال کنید.

منبع: سایت یک پزشک



:: موضوعات مرتبط: اسیب ها و درمان، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 17 دی 1391

پرسش و پاسخ پزشکی: سرمازدگی انگشتان دست

پرسش و پاسخ پزشکی: سرمازدگی انگشتان دست

سوال: کوهنوردی 28 ساله هستم که تقریبا مدتهاست کوهنوردی میکنم. من در  تاریخ 24 آذر در یک صعود زمستانه و سرد وقتی که روی قله رسیدم بعد از حدود 10 دقیقه احساس سرمای شدیدی در انگشتان دست راستم کردم. بلافاصله یک دستکش دیگر پوشیدم و قله را به سمت پایین ترک کردم. از آن تاریخ تا امروز در دست راستم سرما احساس میکنم و دمای انگشتان دست راست و چپم به طور مشهودی با هم فرق میکنن. اما به جز همان روز صعود که دستم رو گرم کردم دیگه اقدام درمانی خاصی انجام ندادم. الان در دستم مشکل حرکتی ندارم فقط دمای انگشتانم پایین هست و امروز یعنی 13 دی چند بار دستم رو در آب حدود 40 درجه قرار دادم که خوب احساس سوزن سوزن شدن و کمی بی حسی در دستم داشتم.

سوال اینکه آیا ممکنه این مشکل جدی تر بشه؟ و چه کاری میتونم برای درمان انجام بدم؟


انجمن پزشکی کوهستان ایران: سرمازدگی و یخزدگی انگشتان از مشکلات شایع ورزش کوهنوردی در فصل زمستان است. متاسفانه بی توجهی به پوشاک مناسب و بسیاری عوامل دیگر می تواند عامل بروز این مشکل گردد.

در صورت سرمازدگی و یخ زدگی عضوی از بدن متاسفانه سیستم عصبی خودکار سمپاتیک و تنظیم دمای اندام محیطی فوق دچار اختلال می شود. و این عارضه می تواند مدتها اندام سرما زده فرد را در مواجهه با هوای سرد دچار اختلال و اشکال کند. از جمله عوارض آن احساس سرمای شدید در هوای سرد و در برخورد دوباره با سرماست و این مشکل می تواند تا سالها ادامه داشته باشد و احتمال سرمازدگی مجدد و یخ زدگی فرد را بهمراه داشته باشد. بهمین خاطر چنین افرادی در برنامه های کوهنوردی و در مواجهه با سرما باید احتیاط بیشتر کنند.

البته این مشکل در سال اول بسیار شدید تر است و گذر یک فصل گرما علائم فوق را کاهش می دهد پس برای حداقل یک فصل سرما، بسیار باید احتیاط کرد. در برنامه های کوهنوردی می توانید از پوشاک مناسب و حرفه ای تر استفاده کنید و مواجهه با سرما را برای عضو سرما زده به حداقل رسانید.

سرمازدگی فوق صورتی که همراه با تاول در روز های اول نبوده باشد از نوع درجه یک بوده و جای نگرانی خاصی نیست ولی برای دفعات بعد می تواند بسیار خطرناک باشد.

در حال حاضر نیاز به اقدام درمانی خاصی نیست، داروی خاصی نیاز ندارد و فقط می بایست در برنامه های بعدی مراقبت بیشتری از دستهای خود بنمایید.

می توانید از کتاب" سرمازدگی یا یخزدگی اندامها " تالیف اینجانب استفاده نمایید (آنرا می توانید از کتاب فروشی های کوهنوردی تهیه کنید) و یا با انجمن پزشکی کوهستان ایران 22633819 تماس بگیرید(دکتر حمید مساعدیان).



:: موضوعات مرتبط: اسیب ها و درمان، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : پنج شنبه 14 دی 1391

داراباد 8/10/91

 

بنام خالق هستی بخش

زندگیت را با لبخند هایت نگاه کن نه با اشکهایت

سالهای عمرت با دوستانت بشمار نه با تعداد شمع های روی کیک تولدت....

همنورد عزیز خانم بناساز تولدت مبارک

این هم بچه های گروه آوا

برای دیدن بقیه عکسها به آدرس زیر مراجعه نمایید

http://avagroup.loxblog.com/

برنامه : داراباد 8/10/91

سرپرست : خانم بناساز

گزارش : علی عسگری

عکاس : امیر مهدی کیا و علی عسگری

همنوردان : آقایان مصطفی رحمت اللهی ، جعفر پو ، ها دی احمدی ، اکبر عظیمی ، محسن کمالی ، سعید روشن ضمیر ، رحمان رفیقی ، علی ذکایی ، حسن شادفر ، امیر مهدی کیا ، علی عسگری

خانمها : بناساز ، فتحی ، جوراب دوزها ، گودرزی

برنامه کوه پیمایی این هفته همراه با دوستان ،منطقه دار آباد می باشد . با توجه به اینکه امروز،روز تولد یکی از خانم های گروه (خانم سحر بنا ساز) می باشد .دوستان مسیر طولانی را در نظر نمی گیرند.

بعد از رسیدن به پارکینگ و ملاقات دوستان قدیمی استاد عزیز اقای تاجبخش و همنوردان قدیمی بخصوص آقای قربانی به یاد خاطرات گذشته و احوال پرسی کوتاه انجام شد. مسیر سربالایی را ادامه داده و بعد از گذر از کنارکافه آقای فرامرز قیدی و ادامه مسیر تا گرده کبوتر خان ،تغییر مسیر داده و به سمت شمال حرکت می کنیم و نرسیده به چشمه دراز لش و پایین تر از چشمه محل مناسبی را برای استراحت و اجرای مراسم تولد در نظر می گیریم .کیکی را که خانم بنا ساز تهیه کرده صرف نمودیم.

سپس در مسیر شیب دار پایین ،دوره باز آموزی فرود یخ، برف و ایجاد کارگاه بوسیله طناب در برف ، توسط آقایان رحمان رفیقی وعلی عسگری برگزار گردید که جا دارد ضمن تبریک تولد خانم بنا ساز از زحمات این دوستان گرامی نیز تشکر شود.



:: موضوعات مرتبط: زمستان 91، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : سه شنبه 12 دی 1391

اصول اوليه کوهنوردي در فصل زمستان


 

اصول اوليه کوهنوردي در فصل زمستان:

 

 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: فصل زمستان برای کوهنوردان دارای بیشترین آمار خوادث است و استفاده از کوهستان و طبيعت زيبايش و لذت بردن از آن نياز به رعايت اصول و مقرراتي دارد که رعايت هر يک از آنها در تندرستي و سلامتي کوهنورد بسيار موثر است:

 

 


1- هرگز تنها به کوه نرويد.

2- از مسيرهاي عمومي و علامت گذاري شده حرکت نماييد.

3- به خانواده، دوستان، قرارگاهها، و پناهگاهها مسير کوه پيمايي خود را اطلاع دهيد و پس از بازگشت نيز به تمامي کساني که اطلاع داده ايد خبر بازگشت خود را اعلام نماييد.

4- صعود خود را صبح زود آغاز کنيد. هميشه طوري برنامه ريزي کنيد که وقت اضافي براي استراحت، بازگشت و حوادث پيش بيني نشده داشته باشيد.

5- وضعيت هوا را به طور دائم در نظر داشته باشيد.

 

 


6- برنامه و زمان بندي دقيقي براي کوه پيمايي تنظيم نماييد.

7- هميشه يک سوت و يک چراغ قوه به همراه داشته باشيد.

8- قبل از آغاز برنامه اطمينان حاصل نماييد که کليه امکانات لازم براي کوه پيمايي را به همراه داريد.

9- هرگز از ساک و کيف به جاي کوله پشتي استفاده نکنيد.

10- قدم ها را با مکث برداريد و در شيبهاي تند روي هر پا اندکي استراحت نماييد.

11- کفش و لباس مناسب فصل را بپوشيد و هميشه لباس اضافي نيز به همراه داشته باشيد.

12- اگر برنامه شب ماني داريد قبل از تاريک شدن هوا اقدام به برپايي چادر و کمپ نماييد.

13- هميشه يک کيف کمکهاي اوليه همراه خود داشته باشيد.

14- يک کيسه کوچک زباله در کوله پشتي خود داشته باشيد و فراموش نکنيد که کوه هميشه بايد تميز باشد تا قابل استفاده مجدد براي شما و ديگران باشد.

با يک قدم دم و با قدم ديگر بازدم را انجام دهيد ، فراموش نکنيد که تنفس را از راه بيني انجام دهيد و در شيبهاي تند با هر قدم يک دم و يک بازدم انجام دهيد

15- طول و سختي مسير صعود براساس توانايي ضعيف ترين فرد گروه انتخاب شود.

16- افراد گروه در يک برنامه کوه پيمايي بايد از آمادگي جسماني و رواني مناسب برخوردار باشند.

17- افراد گروه نبايد اختلاف سني زيادي با هم داشته باشند و تا اندازه اي يکدل و هم سليقه و هم اخلاق باشند.

18- هر گروه حداقل بايد يک مربي درجه (3) کوه پيمايي به همراه خود داشته باشد.

19- در مسيرهاي برفي، از سرخوردن بدون کنترل خودداري نماييد.

20- اگر مشکلي پيش آمد و يک نفر مصدوم در گروه به همراه داريد قبل از اتلاف وقت به طرف پايين حرکت نماييد.

کروکي ، نقشه و قطب نما يا 
G.P.S21- همراه داشته باشيد.

22- اندازه قدمها و گامها به اندازه عرض شانه ها برداشته شود.

23- با يک قدم دم و با قدم ديگر بازدم را انجام دهيد و تنفس را از راه بيني انجام دهيد و در شيبهاي تند با هر قدم يک دم و يک بازدم انجام دهيد.

24- هيچ وقت بدون اجازه سرپرست از تيم جدا نشويد.

25- در سربالايي ها و شيبهاي تند به صورت زيگزاک حرکت نماييد تا شيب مسير شکسته شود.

26- در سربالايي و سرازيريها با تمام کف پا راه برويد.

27- از حرکت با بغل پاها در سرازيري ها خودداري کنيد.

28- در صعود، هميشه سنگيني خود را به جلو و در فرود سنگيني خود را به عقب متمايل نماييد.

29- قبل از حرکت ابتداء تمرينات ورزشي و حرکات کششي را حتماً انجام دهيد.

30- در ابتدا حرکت هر نيم ساعت 10 دقيقه استراحت و سپس زمان حرکت زيادتر و زمان استراحت کمتر مي گردد (به ازاي هر يک ساعت حرکت 10 دقيقه استراحت نماييد)

31- در هنگام استراحت و حرکت، خوردن آب و تنقلات و شيريني جات را فراموش نکنيد.

32- بعد از توقف ، کوله پشتي و پشت خود را به طرف آفتاب قرار دهيد و بلافاصله لباس گرمکن و بادگير خود را بپوشيد.

33- در هنگام حرکت از پوشيدن لباس اضافي خودداري نماييد و هنگام توقف آنها را بپوشيد.

34- پاها را روي زمين نکشيد بلکه اندکي از زمين بلند کنيد و دستها را آزاد نگهداريد.

35- هر 125 قدم حدود 100 متر مي باشد و مسافت پيموده شده را مي توان به اين صورت محاسبه نماييد.

36- در صخره نوردي هميشه 3 نقطه از بدن بايد درگير سنگ باشد.

37- آهسته و منظم حرکت کنيد.

38- براي شروع کوه پيمايي سعي کنيد تابستان و اوايل پاييز را انتخاب کنيد.

39- از ريزش و جا به جا کردن سنگ خودداري نماييد.

40- اگر گُم شديد در فرود آمدن از کوه عجله نکنيد، با مشورت بهترين راه را پيدا کنيد.

41- مسير صعود را با سنگ چين علامت گذاري نماييد تا در زمان برگشت دچار اشتباه و گُم کردن راه نشويد.

42-زمان فرود اغلب سخت تر از صعود مي باشد، با اين محاسبه زمان و توان خود را تقسيم بندي نماييد.

با تشکر از وبلاگ هیئت کوهنوردی تکاب - انجمن پزشکی کوهستان ایران - دکتر حمید مساعدیان



:: موضوعات مرتبط: کوهنوردی، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : دو شنبه 4 دی 1391

تغذیه مناسب برای یک برنامه کوهنوردی یک روزه سنگین

 

 


تغذیه مناسب برای یک برنامه کوهنوردی یک روزه سنگین

مترجم: مهدی فرهادی

 

منبع: climbing.com

 

 

انجمن پزشکی کوهستان ایران: هر کوهنوردی که بصورت مستمر و جدی فعالیت می کند می داند که یک کوهنوردی سنگین یکروزه چه فشار شدیدی را بر بدن وارد می کند. برای حفظ انعطاف پذیری, توان و استقامت عضلانی شما به یک برنامه غذائی و همجنین جذب آب مناسب در قبل , حین و پس از صعودتان نیازمندید.

 

استفاده از نوشیدنی و مواد غذائی مناسب و هدفمند می تواند باعث حرکت سریعتر و کنترل بهتر عضلات و همچنین تمرکز ذهنی بیشتر شما در حین اجرای برنامه شود.

 

شب قبل از صعود

 

اگر شما داریدخودتون رو برای یک برنامه یک روزه کوهنوردی آماده می کنید بهتر است که شام شب قبل از برنامه تان تا حد زیادی بر پایه مواد غذائی کربوهیدرات دار مانند غلات سبوس دار,حبوبات و میوه های سرشار از مواد مغذی باشد .

این رژیم غذائی به شما کمک می کند که کلیکوژن ماهیچه هایتان که منبع اصلی سوخت و ساز در فعالیتهای شدید ورزشی است تامین شود.

حدود65درصد کالری مورد نیاز برای سوخت و ساز بدن باید از کربوهیدرات تامین شود. برخی پروتئینهای بدون چربی مانند سینه مرغ و برخی چربیهای غیر اشباع و سالم چون روغن زیتون از جمله مواد مغذی است که بهتر است در وعده شام شما باشد .

خوراکهای پیشنهادی شب قبل از صعود:

ماکارونی گندم کامل بهمراه گوشت قرمز و سس قرمز و سبزیجات

برنج قهوه ای و مرغ و سبزیجات

پوره سیب زمینی, نان سبوس دار و سبزیجات

 

صبحانه روز صعود

 

حدور یک الی دو ساعت قبل از آغاز فعالیت کوهنوردیتان صبحانه ای با حدود4000 کیلوکالری انرژی میل کنید. این صبحانه بهتر است که شامل کربوهیدراتهائی باشد که به راحتی هضم شوند و همچنین دو فنجان نوشیدنی که بهتر است قهوه باشد.

از خوردن مواد غذائی با فیبر بالا و چرب و با پروتئین زیاد اجتناب کنید چرا که این مواد خیلی سریع از سیستم گوترش خارج شده و منجر به این می شوند که شما خیلی زود در حین فعالیت نیازمند قضای حاجت شوید.

خوراکهای پیشنهادی صبحانه روز صعود:

بلغور جو دوسر بهمراه عسل و گردو و زغال اخته

کیک و آبمیوه و توت فرنگی

ماست و میوه خشک و سیرینی کشمشی

 

حین صعود:

 

هنگام صعود فعالیت شدید بدنی شما باعث می شود که ذخیره سوخت عضلات شما ته بکشد. برای جلوگیری از این امر به ازای هر ساعت فعالیت 30 تا 60 گرم کربوهیدرات با قابلیت هضم سریه را میل کنید. در انتخاب خوراکیهایتان علاوه بر ارزش غذائی  به فاکتور کم حجم بودن و قابلیت حمل و نگهداری آسان نیز توجه کنید.

یک کوهنورد نباید خودرا مثل یک زندانی از خوراکی ها و مواد مغذی محروم کند و همیشه در کوله خود به اندازه کافی خوراکی همراه داشته باشید.

خوراکهای پیشنهادی حین صعود:

معجونی از عسل و تکه های موز

میوه های خشک مثل: زردآلو,انجیر و خرما

کراکر با کره سیب و بادام

هرنوع ماده غذائی دارای انرژی که حداقل 50درصد کالری آن از کربوهیدرات تهیه شده باشد(1 گرم کربوهیدرات 4 گرم انرژی دارد)

 

نوشیدنی ها

 

کم آبی باعث بی حالی  و همچنین بهم زدن تمرکز و تنظیم زمان می شود.با کاهش دو درصدی وزن بدن به علت کمبود آب می تواند عملکرد کوهنورد می تواند دچار مشکل شود. توصیه می شود که آب یا هر نوشیدنی مناسب دیگر را بصورت اندک اندک و مداوم بنوشید. نوشیدن 200 سی سی مایعات در هر نیم ساعت برنامه توصیه می شود که مقدار مصرف روزانه برای یک فعالیت کوهنوردی 8 ساعته چیزی بالغ بر 3 لیتر می شود.

در مواقعی که هوا گرم است و تعرق زیاد انجام می شود نوشیدنی خود را با  قدری نمک خوراکی حل کنید .

 

بعد از صعود

 

بعد از پایان فعالیت سنگین روزانه بدنتان آماده می شود که فرآیند ریکاوری خود را اغاز کند.

وعده غذائی مناسب برای ریکاوری باید ترکیبی باشد از کربوهیدراتهای قوی و پروتئین به نسبت 3به 1. کربوهیدرات و پروتئین به اتفاق قادر خواهند بود که منابع صرف شده انرژی را دوباره پرنموده و بافتهای عضلانی خسته و فرسوده را ترمیم کنند.

مصرف حدود نیم گرم کربوهیدرات با ازای هر پوند(450 گرم) وزن بدن و 20 تا 25 گرم پروتئین بعد از یک صعود توصیه می شود. همچنین نوشیدن حد اقل 2 لیوان آب یا برخی نوشیدنی های مناسب مثل شیر نارگیل یا شیر توصیه می شود.

خوراکهای پیشنهادی پس از صعود:

ساندویچ  تخم مرغ  بهمراه سس و سالاد میوه

ترکیب جادوئی:شیر-ماست-عسل و میوه

خوراک گوشت و لوبیا و نان سبوس دار

با تشکر از وبلاگ همطناب - انجمن پزشکی کوهستان ایران

 



:: موضوعات مرتبط: تغذیه، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : دو شنبه 4 دی 1391

تلاش آخر

بنام خدا

تلاش آخر
دو روز مانده به پایان جهان،تازه فهمید که هیچ زندگی نکرده است.تقویمش پر شده بود و تنها دو روز خط نخورده باقی مانده بود.پریشان شد و آشفته و عصبانی
نزد خدا رفت تا روزهای بیشتری از خدا بگیرد.داد زد و بد و بیراه گفت، خدا سکوت کرد.آسمان و زمین را به هم ریخت،خدا سکوت کرد.جیغ زد و جارو جنجال راه انداخت،خدا سکوت کرد.به پر وپای فرشته و انسان پیچید،خدا سکوت کرد.کفر گفت و سجاده دور انداخت،خدا سکوت کرد.
دلش گرفت و گریست و به سجاده افتاد،خدا سکوتش را شکست و گفت:عزیزم
اما یک روز دیگر هم رفت،تمام روز را به بدو بیراه و جارو جنجال از دست دادی.تنها یک روز دیگر باقیست.
بیا و لااقل این یک روز را زندگی کن.لا به لای هق هقش گفت:اما با یک روز......با یک روز چکار می توان کرد.....
خدا گفت:آن کس که لذت یک روز زیستن را تجربه کند،گویی که هزار سال زیسته است و آنکه امروزش را در نمی یابد،هزار سال هم به کارش نمی اید.و آنگاه سهم یک روز زندگی را در دستانش ریخت و گفت:حالا برو و زندگی کن.او مات و مبهوت به زندگی نگاه کرد که در گودی دستانش می درخشید.اما می ترسید که حرکت کند،می ترسید زندگی از لای انگشتانش بریزد.قدری ایستاد.......بعد با خودش گفت:وقتی فردایی ندارم،نگه داشتن این زندگی چه فایده ای دارد،بگذار این یک مشت زندگی را مصرف کنم.
آن وقت شروع به دویدن کرد.زندگی را به سر و رویش پاشید،زندگی را نوشید و زندگی را بویید و چنان به وجد آمد که دید می تواند تا ته دنیا برود،می تواند بال بزند، می تواند پا روی خورشید بگذارد.می تواند.......
او در آن یک روز آسمان خراشی بنا نکرد،زمینی را مالک نشد،مقامی بدست نیاورد اما........
اما در همان یک روز دست بر پوست درخت کشید،روی چمن خوابید،کفش دوزکی را تماشا کرد،سرش را بالا گرفت و ابر ها را دید و به آنهایی که نمی شناختندش سلام کرد.او در همان یک روز آشتی کرد و خندید و سبک شد،لذت برد و سرشار شد و بخشید،عاشق شد و عبور کرد و تمام شد.
او همان یک روز زندگی کرد اما فرشته ها در تقویم خدا نوشتند،امروز او درگذشت،
کسی که هزار سال زیسته بود!
 

                با تشکر از دوست عزیز آقای وثوقی

 



:: موضوعات مرتبط: زمستان 91، ،

نویسنده : علی عسگری تاریخ : یک شنبه 3 دی 1391



تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به کوهستان الهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجه مي باشد.