هر بیماری مربوط به ارتفاع زدگی است مگر اینکه عکسش ثابت بشه.

پس بی هیچ شکی،فوراارتفاع کم کنید.هیچ قله ای ارزش مردن نداره.

اتفاقی که در دماوند امسال برای خودم پیش اومد.اتفاقا در موقع برگشت دکتر مساعدیان رو دیدم و باهاش راجب موضوع بیماری ریوی خودم صحبت کردم.وایشان هم مثل همیشه لطف کردند و بنده را با نسخه ای که دادند.برای برنامه های بعدی راهنمایی کردند.انشالله که همیشه سلامت باشند.نوشته عل عسگری.

متن زیر رو حتما بخونید و همیشه گوش بزنگ بیماری ارتفاع باشید.

از مرگ بیهوده خود جلوگیری کنید.وجدانی سعی در خودکش در کوه نکنید.

تجربه ادم ریوی در ارتفاع 4500 متری علم کوه:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: چند روزی در منطقه علم کوه به همراه دوستان خوب به فعالیت کوه نوردی مشغول بودم که خالی از حادثه و ماجرا نبود . در رفتن  یک کوه نورد برازجانی به نام مجید مهاجری از مسیر گرده آلمانها که به مرگ او منجر شد تا حادثه ای که در روز چهارم برنامه برای خودم پیش آمد ، چیزی که هیچوقت حتی فکرش را هم نمی کردم روزی گریبانگیر خودم شود : ادم ریوی ! 

از نوشتن گزارش برنامه چند روزه این برنامه شامل صعود به قله های اطراف و ماجرای پیدا کردن و بالا کشیدن پیکر مرحوم مهاجری خود داری می کنم . اما چیزی که برایم اهمیت بیشتری دارد و می تواند به عنوان تجربه ای مورد استفاده دوستان قرار گیرد ادم ریوی بود که در ادامه به آن می پردازم :

پس از سه روز اقامت و فعالیت کوه نوردی نیمه سنگین در منطقه تخت سلیمان عازم گرده آلمان ها شدیم . به علت ترافیک مسیر و یخ زدگی سطح با سرعت کم روی گرده موفق شدیم ساعت شش بعد از ظهر گرده را تمام و بر فراز قله پا نهیم . با توجه به خطرناکی مسیر برگشت و کثرت نفرات در مسیر تصمیم به شب مانی در ارتفاعات گرفتیم که در جانپناه سیاه سنگ در ارتفاع 4500 متری انجام شد . توضیح این که آن روز علی رغم فعالیت سنگین احساس خستگی زیادی نداشته و با توجه به ترافیک گرده حدود 4 ساعتی روی گرده استراحت داشتم و شب هم بیواک راحتی داشته و بدون احساس سرما و ... به خواب رفتم . ضمن این که طی سه روز گذشته هم هوایی خوبی در ارتفاع 4000 متری انجام داده بودم . 

صبح به محض بیدار شدن احساس سر درد داشتم و بعد از جمع کردن کوله شروع به حرکت به سمت سیاه سنگ ها کردم که تنها با حدود صد متر حرکت با احساس بالا رفتن شدید ضربان قلب و سست شدن عضلات مواجه شدم . روی زمین نشستم و احساس کردم هنگام تنفس چیزی مثل مایع درون ریه ام با صدایی مثل باز کردن درب یک نوشابه گاز دار می جوشد ! همان لحظه فهمیدم دچار ادم ریه شده ام .

جریان را با همنوردان در میان گذاشتم . تنها چیزی که آن موقع از خوانده هایم در مورد ادم ریه به ذهنم رسید آمپول دگزامتازون و کم کردن فوری ارتفاع بود .  دوست خوبم  با تزریق به موقع یک آمپول دگزامتازون کمک کرد حالم کمی بهتر شود و با کمک و حمایت سایر همنوردان با نهایت سرعتی که می توانستم خودم را به علم چال رساندم . با توجه به کم کردم ارتفاع تا علم چال باز هم احساس بهتری نداشتم و به محض فعالیت شدید مانند حرکت در سربالایی یا برداشتن کوله پشتی احساس می کردم اکسیژن کمتر از میزان لازم به خونم می رسد و با ضربان بالا و افت عملکرد بدنی مواجه می شدم .

هر طور بود وسایلم را جمع کردم و چیزی خوردم  . ظهر شده بود . از قاطر چی ها در خواست کردم مرا با خود به پایین ببرند که سرباز زدند . به هر حال پیاده  به سمت سرچال به راه افتادم . هنگام حرکت هر چه ارتفاع کمتر می شد حالم بهتر می شد ولی احساس جوشیدن آب درون ریه هایم همچنان ادامه داشت . ساعت حدود 8 شب به ونداربن رسیدم . حالم تقریبا خوب شده بود و یک روز کامل را در جنگ با ادم ریوی سپری کرده بودم . پس از خوردن شام به همدان برگشتم و صبح امروز رسیدم .

پس از تماس با دکتر مساعدیان ایشان هم ادم خفیف ریوی را تایید کردند و راهنمایی کردند چطور بهبود پیدا کنم . پس از گذشت حدود دو روز احساس می کنم میزان مایع داخل ریه ام به نصف رسیده و مشکلی در انجام فعالیت ها ندارم . توضیح این که من به لحاظ شغلی با ارتفاع و شرایط آن بیگانه نیستم و در زمینه کوه نوردی  هم در اتفاعات بیش از این در فصول سردتر سال مثل زمستان بیواک کرده و مشکلی نداشته ام یا صعود های سرعتی یا یک روزه به ارتفاعات بلند که به مراتب از این برنامه سنگین تر بوده اند انجام داده ام که همگی با بیواک در ارتفاعات بالا همراه بوده اند اما به قول دکتر مساعدیان هر برنامه کوه نوردی شرایط خاص خودش را دارد . امیدوارم این تجربه برای سایر همنوردان مفید واقع شود .

با تشکر از وبلاگ ماگما

بنام خالق كوهها

براي ديدن بقيه عكسها ادامه مطلب را ببينيد

برنامه : قله خرسنگ

همنوردان :  آقايان نادر ، هادي احمدي ، مصطفي رحمت اللهي ، اكبر عظيمي ، جعفرپور

حركت 5:30 صبح از تهرانپارس .ساعت 8 صبح صعود آغاز شد.ساعت 14:30 به قله رسيديم و ساعت 22 سوار برماشين به سمت تهران حركت كرديم.جاي دوستاني كه نيومدن خالي بود.به ياد همه عزيزان بوديم.

راستي آقاي رحمت اللهي هم دندونش رو كشيده بود .اين هم يه عكس سفارشي  از ايشان

:: موضوعات مرتبط: تابستان 92، ،

ادامه مطلب...

صعود روح الله علی اکبری همنورد و دوست بسیار عزیزم به قله‌ی «لنین» را تبریک میگویم

آخرین دست نوشته های آیدین بزرگی:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: آیدین بزرگی در حین انجام برنامه برودپیک، دسته نوشته هایی را برای ثبت خاطرات و لحظه های این برنامه نگاشته است. این دست نوشته را همایون بختیاری (دبیر باشگاه کوهنوردان آرش) در اختیار بخش خبری کوه نیوز قرار داده است:

:: موضوعات مرتبط: تابستان 92، ،

ادامه مطلب...

ادامه مطلب را ببينيد

:: موضوعات مرتبط: تابستان 92، ،

ادامه مطلب...

این‌جا «ایران» است؛ روستای سنگی!

روستای سنگی «ورکانه» که در بیست کیلومتری جنوب شرقی شهر «همدان» قرار دارد، به عنوان یکی از زیباترین روستاهای رنسانسی ایران معروف شده است ... قدمت این روستا به اوایل دوره صفوی یعنی حدود چهارصد سال پیش بر می‌گردد ... تصاویر بیشتر در مهر

سردرد در ارتفاع:

انجمن پزشکی کوهستان ایران: بخش پرسش و پاسخ پزشکی بخش مهمی از وبلاگ انجمن پزشکی کوهستان است که به مشکلات شایع کوهنوردان می پردازد. شما می توانید مسائل و سوالات پزشکی خود در زمینه بیماریهای ارتفاع و ورزش کوهنوردی را در این بخش مطرح کرده و پاسخ آنرا در اسرع وقت دریافت نمایید:

البته بجز قرصهایی که برای ارتفاع مصرف می شود.

جواب: سردرد جزو علائم اولیه بیماری حاد کوهستان یا AMS است. معمولا سردرد در ارتفاع در استراحت شبانه بیشتر اتفاق می افتد و در حین صعود بدلیل اکسیژن گیری بهتر بدن(کمک عضلات تنفسی فرعی سطحی و عمقی بین دنده ای) و پوزیشن و حالت بدن(عمودی بودن بدن) کمتر حس می شود. برای پیشگیری از بروز سردرد در ارتفاعات صعود تدریجی(بطور مثال با یک شب مانی در گوسفندسرا و هم هوایی بیشتر) می توان اختمال بروز سردرد را کمتر کرد(همان کاری را که کوهنوردان سایر کشورها و خصوصا اروپاییان در صعود به دماوند انجام می دهند). همچنین برای کاهش احتمال بروز سردرد یک روز به برنامه صعود اضافه کرد مثلا با یک شب اقامت بیشتر در بارگاه سوم دماوند و هم هوایی بیشتر نیز می توان احتمال بروز سردرد در ارتفاع را کاهش داد.
در روز استراحت در بارگاه سوم نیز می توان با صعود تا حدود آبشار یخی و ارتفاع حدود 5000 متر شدت و میزان بروز سردرد ناشی از ارتفاع را کمتر نمود.
همانطور که گفته اید دارو درمانی هم کاربرد دارد و از داروهای ضد سردرد همچون استامینوفن، بروفن و ژلوفن نیز می توان استفاده نمود.
باید توجه نمود که اگر سردرد همراه با علائم پیشرونده ارتفاع زدگی همچون تهوع، استفراغ، سرگیجه و . . . همراه باشد بهترین راه فرود به ارتفاعات پایین تر و کاستن ار ارتفاع است چون صعود به ارتفاعات بالاتر شدت علائم بیماری و سردرد را بیشتر و شرایط را برای درمان و حتی امدادرسانی سخت تر می کند.
سرعت صعود شما نیز از عوامل بروز و یا کاهش سردرد ناشی از ارتفاع می باشد شما باید شرایط و سرعت صعود خود را براساس فیزیولوژی و تحمل ذاتی بدن خود نسبت به ارتفاع تنظیم کنید. سرعت کمتر در حین صعود احتمال بروز سردرد ناشی از ارتفاع را کمتر می کند.

برنامه : قله ارفع كوه

سرپرست : مهران جبه دار

همنوردان : 19 نفر

حركت ساعت 5 صبح از ميدان نازي اباد و ساعت 8:30 به روستاي ارفع ده رسيديم.بعد از گذر از هواي 

تهران ، باورش سخته كه با چنين هوايي برخورد كنيم.عكسها رو كه ببنيد خودتون ميگيدواقعا جاي ما

هم خالي بود.هواي خنك و يه مقدار سرد در جنگل با باران بسيار زيبا و شبنم هايي كه روي درختان

نشسته بودند طراورت زيبايي به منطقه داده بود.صبحانه رو داخل امامزاده خورديم و بعد حركت به سمت قله،

بي خيال گزارش عكسها رو ببنيد لذت ببريد .البته اين رو هم بگم هيچ دوربيني قادر نخواهد بود تصاويري ، كه 

ما به چشم ديديم رو نشون بده ولي باز خالي از لطف نيست.

با ارزوي سلامتي براي همه دوستان ،

علي يار و ياورتون باشه

ادامه مطلب رو حتما ببينيد

تصوير تار عنكوبتي كه بارون خورده

مي ني بوس عمو حسن 

ا

اين هم خود عمو حسن(يادش رفته بود كفش بياره .واقعا دمش گرم با پاي برهنه اومد تا بالا.)

:: موضوعات مرتبط: تابستان 92، ،

ادامه مطلب...

نام دوره اموزش هواشناسی 

استاد جعفر سپهری 

دروره هواشناسی جزوء یکی از واجباتی است که هر کوهنورد باید بگذراند.بخصوص در فصول سرد سال که با شناختی که از اشکال ابرها پیدا می کند میتواند برای یک صعود خوب، برنامه ریزی دقیق انجام دهد.بنده نیز با توجه به این لزوم و همچنین (جزوء یکی از دروس آموزشی راهنمایان کوهستان) ،برای شرکت در این دوره اقدام نمودم.البته باید از دوستان عزیز شهریار بخصوص آقای اسماعیل رهگذر  دوست بسیار عزیزم که در برپایی این کلاس تلاش نمودند.تشکر ویژه نمایم با ارزوی سلامتی برای ایشان و همه عزیزانی که در برپایی این دوره زحمت کشیدند. 

بامداد امروز، پنج شنبه ۵ مرداد ۹۲ آقای روح اله علی اکبری تهران را به مقصد استانبول ترک کرد و سپس از آنجا راهی شهر اوش واقع در کشور قرقیزستان می شود. به امید خدا ایشان قله ۷۱۳۴ متری لنین را صعود می نمایند و در جشنواره کوه نوردان برتر بمناسبت سالگرد اولین صعود قله لنین که توسط فدراسیون جهانی کوه نوردی برگزار خواهد شد نیز شرکت می نمایند.

اعضای تیم متشکل از آقایان ایرج معانی (سرپرست)، علی ولی زاده (مربی)، علیرضا بیاتانی (امدادگر)، روح اله علی اکبری (تدارکات)، علی توکلی، محمد جواد علی اکبری، نادر رضائیان پور، رضا حکیمی، مهدی هنرمند و خانم فاطمه توتونچی می باشند. نفرات تیم در سه مرحله اردو شرکت کرده اند.

دعای خیر ما بدرقه را ه ایشان و همنوردانشان.

روح الله علی اکبری و نادر نوا شب قبل از صعود

انشالله که بسلامت برگردید.

لیلا اسفندیاری متولد 27 بهمن 49 بود. این هیمالیانورد زن ایرانی عضو باشگاه کوهنوردی و اسکی دماوند تهران و همچنین عضو هیأت موسس انجمن غارنوردان و غارشناسان ایران بود. در کارنامه دنیای عمودی اش برنامه های برجسته ای به چشم می خورد از جمله تلاش و صعود به قلل نانگاپاربات، کی تو و گاشربروم 2

تصویر مربوط است به تقریبا یک هفته قبل از وقوع حادثه در قله گاشربروم 2

لیلا اسفندیاری  در تاریخ 31 تیر سال 90 پس از صعود موفقیت آمیز به قله گاشربروم 2، از شیب یخی زیر قله تا  ارتفاع ۷۲۰۰ متری سقوط نمود و جان خود را از دست داد. پیکر بی جان لیلا اسفندیاری همچنان در همان محل سقوط در منطقه قره‌قروم پاکستان باقی مانده است.

یاد و نامش ماندگار ...

صفحات پیشنهادی: 
لیلا اسفندیاری، كوهنورد ایرانی درهیمالیاجان باخت
آخرین تصاویر از لیلا اسفندیاری
فیلم: آخرین تصاویر از بدرقه لیلا اسفندیاری به قله گاشربروم 2
فیلم: مصاحبه لیلا اسفندیاری در برنامه همایش غارنوردان در شیراز
فیلم: در قاب خاطره ها (لیلا اسفندیاری)

31 تیر ماه تلخ ترین روز تاریخ کوهنوردی در ایران

به خانواده عزیزان و همه مردم ایران عزیزتسلیت باد

آن را که بربلندترین قله شد فراز

دیگر گریزی نیست 

مگر برگشت یا که پرواز

شادی روحشان فاتحه مع صلوات

واقعا نمی دونم که چی باید نوشت و گفت زبان کوتاه ست از بیان این مثیبت عظیم. 

تنها چیزی که ذهنم رسید اینه که از نوشته خود ایدین عزیز کپی کنم شاید بعنوان یک کوهنورد 

بشه ذره ای از کارهای بزرگ ، این بزرگ مردان رو جبران کرد.ولی ای کاش هرگز وهیچ وقت دیگه خبری مثل این 

نشونیم

برداشت از وبلاگ ایدین قبل از اخرین پرواز

http://dastanekouh.blogfa.com/

این ماییم، دوباره اینجاییم. با هم هستیم ولی تنهاییم. اینجاییم نه از برای خودخواهی، نه از برای خودنمایی، اینجاییم از سر عشق، اینجاییم از سر شور، از سر غرور. اینجاییم از برای رشد، از برای اوج، از سر جنون، اینجاییم برای پایان، پایان یک آغاز، پایانی که آغازی بلند پروازانه تر را نوید دهد. پایانی که پایان نیست، که شالوده ی آغاز است، که پشتوانه ی آغاز است، که تیر خلاصی است بر نتوانستن ها، بر خود کم بینی ها، بر در حصار ماندن ها، بر گرفتار تکرار شدن ها. آری تیر خلاصی است بر ماندن ها، نرفتن ها، نرسیدن ها، غروبی است برای این فرسایش ها و طلوعی است برای ریشه زدن ها، برای شکوفه دادن ها. بوی خوش تغییر است و مهر ابطال است بر راکد بودن ها.

شادی روحشان فاتحه مع صلوات