سرپرست :محسن وکیلی

عکاس : علی عسگری

با تشکربسیاراز دوستان عزیز مان آقایان نادر نوا،مهدی معدنی که همیشه باعث زحمت دوستان هستیم.انشالله که زیرسایه حق تعالی همیشه تندرست و سلامت باشید.

نادر نوا

مهدی معدنی

محمد سلمانی

محسن وکیلی

مسعود اسم علیزاده

نوید گودرزی

رحمان رفیقی

جواد رفیعی

حامد

سرپرست: آقای هادي احمدي

عكاس و گزارش: علي عسگري

تعداد همنوردان: شش نفر

    زمان برای صعود: اواخر بهار يا اوایل پائيز

در طول مسیر انتن موبایل وجود دارد. وامکانات خرید در رودهن میباشد.تنها یک چشمه در مسیر وجود دارد آن هم در ارتفاع بالا ست و کاملا فصلی می باشد ،و برای نوشیدن آب رودخانه حتما باید آن را جوشاند.

برای دیدن بقیه عکسها به آدرس زیر مراجعه نمایید.

http://avagroup.loxblog.com

با تشكر و قدرداني فراوان از آقاي احمدي كه با افتخار همنوردي در كنار ايشان حاصل گرديد و همچنين با تشكر ويژه از آقاي مصطفي رحمت الهي كه باعث آشنايي ما با اين پيشكسوت عزيز گرديد. انشاء ا... كه در سايه الطاف الهي بتوانيم از تجربيات ارزشمند ايشان استفاده نمايئم.

البته طبق گفته هاي آقاي احمدي اين همه تجربه را مديون زحمات استاد بزرگوراش مرحوم جواد كردستاني مي باشند كه سال گذشته بر اثر سكته مغزي در قله میشینه مرگ  در اتفاع 3500 متري به رحمت خدا رفت. شادی روح تمام کوهنوردان صلوات.

مرحوم جواد کردستانی

حركت ساعت 5 صبح از میدان نازی آباد وساعت 6:15 به رودهن رسيديم .  از خيابان شريعتي به سمت بالا حركت كرده پس از عبور از روستاهاي وسكاره ، آردينه به روستاي جورد رسيديم .ماشینها را پارك كرده و سپس از مسير جاده خاكي به سمت گردنه و ستون پياده روي كرديم ناگفته نماند كه مسير بسيار زيبا با درختان ميوه ، بخصوص گردوهايي كه رسيده ،بر روي زمين افتاده بودند.ما هم كه اصلا دست نزديم ديگه     !!!

مردم روستا بسيار مردم مهمان نواز و نازنيني هستند.

خوب اين اولين بار بود كه ما به اين منطقه مي رفتيم . مسير جذابيتها و زيباييهاي خاصي داشت بعد از حدود 45 دقيقه پياده روي از جاده خاكي به دوراهي مي رسيديم به سمت راست يا به طرف شرق تغيير مسير داده حركت كرديم در طول مسير تعدادي جاده خاكي وجود دارد كه اگر يكي را اشتباهي برويد معلوم نيست كه از كجا سردر بياوريد.

در طول جاده خاكي پس از حدود نيم ساعت پياده روي با سرعت متوسط دوباره به دوراهي رسيديم كه ما مسير سمت چپ را رفته تا به جايي رسيديم كه در سمت چپ يا شمال خود نمايي مي كرد از اينجا به بعد از جاده خاكي جدا شده به سمت شمال حركت كرديم در طول مسير نسبتا،كوتاه و شيب كم مقدار زيادي هيزم براي آتش وجود دارد.

درختاني كه خشك شده اند و براي آتش درست كردن، شاخه هاي خشك فراواني روي زمين مشاهده مي شود و اين خود علامت بسيار خوبي براي پيدا كردن مسير است. ساعت 9 صبح براي صبحانه توقف كرديم و پس از صرف صبحانه ساعت 10 آماده حركت به سمت شمال با شيب نسبتا ملايم شديم.

هنگامي كه شما رو به قله مي ايستاده ديوارهايي را جلوي خود مي بينيد كه براي صعود به قله بايد به سمت شمال تغيير مسير داه و پس از دور زدن به سمت شرق حركت مي كنيد و به دشت بسيار زيبايي رسيديم كه از آنجامي توان ضلع غربي قله دماوند را مشاهده كرد.

البته در آنجا چند تا قبر و يك سنگ قبر هم ديده مي شد كه طبق گفته آقاي احمدي مربوط به زرتشتيان مي باشد كه ظاهرا افرادي قبرها را براي پيدا كردن اشيايي كه با مردگان دفن مي شده كنده بودند ولي در سالهاي گذشته قبرها داراي سنگ قبر بوده و دست نخوده بودند . خوب نمي دونم چي بگم در اين مورد خودتون قضاوت كنيد؟؟

بعد از استراحت كوتاهي و صرف كيكي كه خانم فتحي زحمت كشيده بود به سمت شرق ( خودمونیم با توكل به خدا خورديم ) حركت كرديم، مسير را با شيب ملايم را آغاز كرده و ساعت 13 موفق به صعود قله شديم . جاي همه دوستان خالي واقعا بسيار لذت بخش بود.

بعد از گرفتن چند عكس يادگاري ساعت 16 ناهار را خورديم و ساعت 18:30  سوار بر خودرو به سمت تهران حركت كرده و ساعت 20:30  به تهران رسيديم .

هر كسي نيومد خيلي ضرر كرد با توجه به اينكه برنامه هاي بعدي هم در مناطق بكري هستيم كه آقاي احمدي قرار زحمتش رو بكشند سعي كنيد غيبت نكنيد چون حتما ضرر مي كنيد.

ما فاتحان خام فتحهای بی فایده نیستیم ،

حکایت ما ، حکایت بازجستن روزگار وصل است. دراین دیرگاه دورماندن از اصل خویش ؛

دراین هجوم تکنولوژی دردسر ساز وجنگ طلب ، کوهنوردی عشق به طبیعت است . عشقی به پاکی چشمه سار ، به سبزی جنگل ، به نیلگونی دریا، به صلابت سنگ، به لطافت گل ، به فروتنی خاک ،‌ به سپیدی برف ، به توفندگی طوفان ، به سبکی نسیم وبه سنگینی کوه. 

برنامه آبشار و غار شاهان دشت    

سرپرست: علي ذكايي

عكاس: محسن وكيلي و امير كيا

تعداد همنوردان : 17 نفر

گزارش : علی عسگری

برای دیدن بقیه عکسها به آدرس زیر مراجعه نمایید

http://avagroup.loxblog.com

وقتی در بین زمین و آسمان گیر می کنی و به هر جا که زنگ میزنی ، آتش نشانی می گه به ما ربطی نداره و هلال احمر هم کلا تعطیل کرده و همه رفتن به تعطیلات و هیچ کس جواب نمی ده.حالم خیلی خراب بود و ناچارا بعد از سه ساعت گیر افتادن در بین آسمان و زمین ،با توکل به خدا  کمک همنوردان عزیز،تونستم از اون وضیعت خارج بشم.خدایش بیایید  فکر کنید یه نفر اسیب جدی دیده واقعا باید بگید به ما ربطی نداره؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خوب پائيز فصل طلایی و رنگارنگ از راه رسيد.طبق تقويم ورزشي برنامه گروه،حرکت به سمت ،آبشار وغار شاهان دشت و فرود از آبشار، در اولين برنامه اين فصل زيباست. ساعت 5 صبح از ميدان نازي آباد حركت كرديم و ساعت 30/7 به روستاي شاهان دشت رسيديم ،هواي بسيار مطبوع و خنكي بود جاي همه دوستانی که نیامدند واقعاً خالي بود.

پس از نيم ساعت پياده روي به آبشار رسيدیم و بعد از گرفتن چند عكس تكي براي صرف صبحانه توقف کردیم. بعد از صرف صبحانه گروه را دو قسمت تقسيم کرده . گروه اول جهت ديدن غار حركت كردند. و گروه دوم جهت فرود و صعوداز آبشار در همانجا ماندند.

گروه اول ساعت 9:30 به سمت غار حرکت کرده پس از بازديد كوتاهي ساعت 30/14 به گروه دوم ملحق شدند.

گروه دوم كه آقايان رحمان رفيقي ، علي عسگري، محسن وكيلي و خانم فتحي ، كه جهت فرود و صعود از آبشار اقدام به زدن كارگاه نمودند. امكان احداث سه كارگاه در این محل وجود دارد. دوتابصورت  طبيعي و يكي نيز بر روي رول هايي كه قبلا زده شده است. به روي سنگ بزرگي كه بالاي چاه قرار دارد كارگاه طبیعی زديم و آقاي علي عسگري كه خودش كارگاه را زده بود اولين نفر فرود را آغاز كرد. طول آبشار تقريباً 30 متر است اين را با توجه به طول طنابي كه همراهمان بود راحت مي شد تخمين زد.

اما پس از 20 متر فرود.

 براي گرفتن عكس از آبشار خودم رو ثابت كردم و چند تا عكس گرفتم. طاقچه اي در آنجا وجود داشت كه زاويه بهتري براي گرفتن عكس از بالا بود، حدود دو متر به سمت بالا تراورس كردم در اين هنگام بود كه احساس  ضعف شديدي در تمام بدنم بوجود آمد . اول اهميتي ندادم ولي بعد از چند دقيقه ديدم حتي قدرت ايستادن روي پاهاي خودم رو هم ندارم بناچار روي همان طاقچه نشستم و كمي استراحت كردم. مقداري كشمش و انجير از تو جيبم در آوردم و خوردم.ولي متاسفانه فایده ای نداشت، براي همين از ادامه فرود منصرف شدم بعد از نيم ساعت استراحت خواستم دوباره صعود کنم. ولي به هيچ وجه قدرت تحرك نداشتم به همنوردانم اطلاع دادم که من رو بالا بکشند، متاسفانه به دليل وجود طاقچه، دوستان هم نتونستند من رو بالا ببرند.

رحمان باآتش نشاني تماس گرفت تا براي كمك بیایند. ولي آنها گفتند اين كار به هلال احمر مازندران مربوط ميشود و شماره تلفنی به رحمان دادند كه با آنها تماس بگيرند. خلاصه 8 تا تلفن زده، ولي انگاري روز جمعه تمام بچه هاي هلال احمر تعطيل كرده بودند و هيچ كس به كمك ما نيامد. بنده حدود سه ساعت روي طاقچه نشستم. وقتي ديدم چاره اي نيست دل رو به دريا زدم و با توكل به خدا و کمک همنوردان عزیزم، از يك مسير ديگر موفق به صعود شدم . اين مشكل اين بار مرتفع شد ولي تجسم كنيد كه يك نفر آسيب جدی تری ديده، هيچ كس نيست كه به كمكش برسه؟؟؟؟؟؟؟

در آخر از همه امدادگران و عزيزان نظير آتش نشاني ، هلال احمر  و امداد و نجات و .... كه نهايت تلاش و همكاري را براي نجات اين برادر عزيز عرض داشتند كمال تشكر و امتنان را داريم.

*اميدوارم اين درس عبرتي باشد براي شما عزيزان که دیگه کوه نرید ورزش نکنید بخصوص سنگ نوردی.هزینه نجات یک معتاد چقدره??? از طرف يك همنورد دل شكسته **(((علی عسگري )))**